حديث : 1
ابى رحمه الله قال : حدثنى سعدبن عبدالله عن القاسم بن محمد عن سليمان بن داود عن حفص بن غياث عن ابى عبدالله عليه السلام قال : ان الله عزوجل قال : فى مناجاته لموسى عليه السلام : يا موسى ان الدنيا دار عقوبه عاقبت فيها آدم عند خطيئته و جعلتها ملعوه ملعونا ما فيها الا ما كان فيها لى يا موسى ان عبادى الصالحين زهدوا فيها بقدر علمهم بى و سائرهم من خلقى رغبوا فيها بقدر جهلهم بى و ما من خلقى احد عظمها فقرت عينه و لم يحقرها احد الا انتفع بها.
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام نقل مى نمايند كه خداوند عزوجل در مناجات حضرت موسى عليه السلام فرمودند: اى موسى ! همانا دنيا سراى كيفر است : آدم را بخاطر خطايش كيفر دادم ، دنيا را ملعون نمودم و هر چه در ان وجود دارد، ملعون است ، مگر آنچه از آن من است . اى موسى ! همانا بندگان صالح من باندازه علمى كه به من دارند، به دنيا بى ميل بوده و ساير يندگان من باندازه جهلشان به من به آن مايل هستند. هيچ كسى از مخلوقات من با بزرگ دانستن آن شادمان نشده است به آرزوى خود نرسيده ) و كسى آن را كوچك نشمرده ، مگر اين كه از آن بهره مند شده است .
