حديث : 1
حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن الحسن بن على عن العباس بن عامر عن احمد بن رزق عن يحيى بن العلاء عن ججابر عن ابى جعفر عليه السلام قال ان عبدا مكث فى النار سبعين خريفا و الخريف سبعون سنه قال ثم انه سال الله بحق محمد واهل بيته لما رحمتنى فاوحى الله عزوجل الى جبرئيل ان اهبط الى عبدى فاخرجه قال يا رب كيف لى بالهبوط فى النار قال عزوجل انى قد امرتها ان تككون عليك بردا و سلاما قال يا رب فاعلمنى بموضعه قال انه فى جب سجيل قال فهبط جبرئيل الى النار على وجهه فاخرجه فقال الله عزوجل يا عبدى كم لبثت فى النار قال ما احصى يا رب العالمين له اما وعزتى لو لا ما سالتنى به لاطلت هوانك فى النار و لكنى حتمت على نفسى الايسالنى عبد بحق محمد و اهل بيته الا غفرت له ما كان بينى و بينه و قد غفرت لك اليوم .
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام فرمودند: همانا بنده اى هفتاد پاييز در آتش مى ماند. كه هر پاييزى هفتاد سال است . آنگاه از خدا مى خواهد كه بحق محمد و اهل بيتش به او رحم كند. خداى عزوجل نيز به جبرييل وحى كند كه فرود اى و بنده ام را از آتش خارج كن . جبرييل عرض مى كند چگونه در آتش فرود آيم ؟ خداوند مى فرمايند: به آتش دستور داده ام كه براى تو سرد شود و ضررى به تو نرساند، عرض مى كند: پروردگارا! جايش را نشانم بده . مى فرمايد در چاهى در ((سجيل )) است . آنگاه جبرييل در جاى او فرود آمده و او را از آتش بيرون مى كشد. خداوند عزوجل از او مى پرسد چند سال در آتش بودى ؟ عرض مى كند: نمى دانم . خداوند مى فرمايد: هان به عزتم سوگند اگر اين چنين از من درخواست نمى كرد. همچنان تو را با خوارى در آتش نگاه ميداشتم . ولى بر خودم لازم نموده ام كه هيچ بنده اى از من بحق محمد واهل بيت او درخواست آمرزش نكند، مگر اين كه گناهانى را كه مربوط به من و اوست ببخشم . (85)، و امروز نيز محققا گناهان تو را بخشيدم .
