قال الله تبارك و تعالى
يابن ادم بقدر ما يميل قلبك الى الدنيا اخرج محبتى عن قلبك فانى لا اجمع حبى وحب الدنيا فى قلب واحد ابداً، تجرد لعبادتى و اخلص من الرياء عملك حتى البسك لباس محبتى، اقبل الى و تفرغ لذكرى اذكرك عند ملائكتى
يابن ادم اذكرنى اذكرك تفضلاً، اذكرنى بمجاهدة اذكرك بمشاهدة اذكرنى فى فوق الارض اذكرك تحت الارض، اذكرنى فى النعمة و الصحة اذكرك فى الشدة و الواحدة اذكرنى بالطاعة اذكرك بالمغفرة اذكرنى فى الصحة و الغناء اذكرك فى الفقرو الفناء، اذكرنى بالصدق و الصفاء اذكرك بالملاء الاعلى، اذكرنى بالاحسان الى الفقراء اذكرك بالجنة الماوى، اذكرنى بالعبودية اذكرك بالربوبية اذكرنى بالتضرع اذكرك بالتكرم اذكرنى بالتلفظ اذكرك بالتلطف، اذكرنى بترك الدنيا اذكرك بنعيم البقاء، اذكرنى فى الشدة الهاكة اذكرك بالنجاة الكاملة
اى فرزند آدم به هر مقدار كه قلبت به دنيا روى كرد، دوستيم را از دلت بيرون مىكنم كه من هيچگاه محبت به خويش را با دوستى دنيا در يك دل گرد هم نياورم. خالى كن خويش را براى عبادت من و كردارت را از ظاهر فريبى پاك گردان، تا جامه محبت خويش را بر جانت بپوشانم. رو بسوى من كن و خود را براى ياد من تهى كن، تا در نزد فرشتگان خويش از تو ياد كنم.
اى فرزند آدم با حال خوارى و ذلت مرا ياد كن تا از سر فضل و كرم خويش يادت كنم. ياد كن مرا با تلاش خويش تا ياد كنم تو را با ديدار خويش. يادم كن آنگاه كه بر روى زمينى تا يادت كنم آنگاه كه در زير زمين جاى گيرى. هنگامى كه غرق نعمت و سلامتى هستى مرا ياد كن تا در هنگام سختى و تنهايى يادت كنم. با اطاعت و پيروى خود مرا ياد كن تا با مغفرت و آمرزش خويش يادت كنم. چون در سلامتى و ثروت غوطهور مىباشى به يادم باش تا هنگام تنگدستى و نيستى به يادت باشم. از سر راستى و پاكى مرا ياد كن تا در عوالم برتر به ياد تو باشم. با نيكى به تنگدستان بيادم باش تا با بهشت كه جايگاه نيكوئى است يادت كنم. با بندگى مرا ياد آر تا با پروردگارى تو را ياد آورم.
با زبان مرا ياد كن تا با مهربانى تو را ياد كنم. با دورى از دنيا بياد من باش تا با نعمت پايدار به ياد تو باشم. در سختى بنيان برانداز، مرا ياد كن تا با نجات كامل تو، بيادت باشم.
