قال تبارك و تعالى
يابن ادم اصبر و تواضع ارفعك و اشكرلى ازدك و استغفرلى اغفرلك و ادعنى استجب لك واسئلنى اعطك و تصدق لى ابارك لك فى رزقى وصل رحمك ازد عمرك و انسىء اجلك و اطلب منى العافية بطول الصحة و اطلب السامة فى الوحدة و الاخلاص فى الورع و الزهد فى التوبة و العبادة فى العلم و الغنى فى القناعة
يابن ادم كيف تطمع فى العبادة مع الشبع و كيف تطلب جلاء القلب مع كثرة النوم و كيف تطمع فى الخوف من الله تعالى مع خوف الفقر و كيف تطمع فى مرضات الله تعالى مع احتقار الفقراء و المساكين
اى فرزند آدم شكيبا باش و تواضع نما تا (مقام) تو را بالا برم، و شكر مرا بجا آور تا (نعمت) تو را بيفزايم، از من طلب آمرزش نما تا تو را بيامرزم، مرا بخوان تا اجابت كنم ترا، از من درخواست كن تا به تو ببخشم، در راه من صدقه بده تا در روزى به تو بركت دهم، با خويشاوندان خود صله رحم بجا آور تا عمرت را بيفزايم و اجلت را به تأخير اندازم، بوسيله صحت و سلامتى طولانى از من عافيت طلب كن، دور بودن از عيب و نقص را در تنهائى طلب كن،(32) و اخلاص را در تقوا، و زهد را در توبه، و عبادت را در علم و دانش (33) و بىنيازى را در قناعت طلب كن.
اى فرزند آدم چگونه با سيرى (و شكم پر) در عبادت من طمع دارى، و چگونه با خواب زياد روشن شدن دل خويش را طلب مىنمائى، و چگونه با ترس از فقر، اميد ترس از خداوند دارى (34) و چگونه با حقير شمردن فقراء و مساكين اميد در جلب رضايت خداوند متعال دارى.
32 - چون معاشرت با افراد آلوده و ناشايست موجب آلودگى معنوى انسان خواهد شد و
33 - چون عبارت واقعى با شناخت و آگاهى انجام مىپذيرد
34 - يعنى اگر كسى واقعاً از خداوند هراس داشته باشد از فقر و تنگدستى نمىهراسد
