خم غدیر و ساقی و صهبای احمد است
بـــزم سرور و عــیـــد احــبّای احـــمـــد است
شور عــظیــم تـاج گذاری مرتضی است
روز ظـــهـــور آیـــت کــبـــرای احـــمــــد است
فــرمــان رسیده از طــرف ذات کــبــریـــا
بعد از نبی، علی است که همتای احمد است
یــعــنـی یکی است امر نبی و وصی او
احــکــام مــرتضی، همــه فــتوای احمد است
در پــرده گفــت، آنـچه خدا گفت از علی
امــروز روز جـــلــــوه مـعـــنـــای احــمد است
دهـهــا هـــزار زائـــر حق کـرده ازدحام
مـــرآت حـــق نــمــا، قــد و بالای احمد است
طــاهـا بر روی منبر و حیدر کنار اوست
امـــروز یــــک نـــمــونــه ز فردای احمد است
نزدیک شد که شمس نبوت کند غروب
وقت طــلـــوع مــاه یــکــم، جـای احمد است
حبیب اللّه چایچیان (حسان)
