حديث : 1
ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن على عن عبدالعزيز العبدى عن عبيد بن زراره قال قلت لابى عبدالله عليه السلام اخبرنى عن الكبائر قال هى خمس و هن مما اوجب اله عزوجل عليهمن النار قال الله عزوجل (( ان الله لا يغفر ان يشرك به )) و قال (( ان الذين ياكلون اموال اليتامى ظلما انما ياكلون فى بطونهم نارا و سيصلون سعيرا)) و قال (( يا ايها الذنى آمنوا اذا لقيتم الذين كفروا زحفا فلا تولوهم الادبار - الى آخر الايه )) و رمى المحصنات الغافلات و قتل مومن متعمدا على دينه .
ترجمه :
1. راوى مى گويد از امام صادق عليه السلام خواستم گناهان كبيره را برايم بيان كند. آن حضرت عليه السلام فرمودند: گناهان كبيره پنج تايند، همانهايى كه خداوند جهنم را براى آنها واجب نموده است . خداوند عزوجل مى فرمايند (( همانا خداوند شرك به خود را نمى امرزد)) (144) و مى فرمايند: (( همانا كسانى كه با ستم اموال يتيمان را مى خورند، فقط آتش خورده و بزودى به جهنم مى روند)) (145) و مى فرمايند: (( اى كسانى كه ايمان آورده ايد! هنگامى كه با كافران در ميدان جنگ روبرو شديد، فرار نكنيد...)) (146) يعنى گناهان كبيره عبارتند: از شرك به خداوند، خوردن مال يتيم از روى ظلم ، فرار از ميدان جنگ با كفار)، تهمت زدن به زنان پاكدامن و بى گناه و كشتن عمدى مومن به خاطر دينش .
حديث : 2
ابى رحمه الله قال حدثنى محمد بن يحيى عن محمد بن احمد عن على بن اسماعيل عن احمد بن النضر عن عبادين كثير النواء قال سالت ابا جعفر عليه السلام عن الكبائر قال كل شى اوعد الله عليه النار.
ترجمه :
2. راوى مى گويد از امام باقر عليه السلام پرسيدم گناهان كبيره چه گناهانى هستند؟ فرمودند: هر گناهى كه خداوند به انجام دهنده آن جهنم را وعده داده است .
