حديث : 1
ابى رحمه الله عن سعد بن عبدالله عن سلمه بن الخطاب عن اسماعيل بن اسحاق عن اسماعيل بن ابان عن غياث بن ابراهيم عن الصادق عن ابيه عن ابائه عليهم السلام قال قال على بن ابى طالب صلوات الله عليه ما من مومن و لا مومنه يضع يده على راس يتيم ترحما له الا كتب الله له بكل شعره مرت يده عليها حسنه .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام از پدرانش عليهم السلام نقل مى نمايد كه امير المومنين فرمودند: هيچ زن و مرد مومنى نيست كه با مهربانى بر سر يتيم دست بكشد، مگر اين كه خداوند به عدد هر موئى كه دستش را بر ان مى كشد، حسنه اى براى او مى نويسد.
حديث : 2
حدثنى محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن الحسن الصفار عن سلمه بن الخطاب عن على بن الحسن عن محسن بن احمد عن ابان بن عثمان عن الحسن بن السرى عن ابى عبدالله عليه السلام قال ما من عبد يمسح يده على راس يتيم رحمه له الا اعطاه الله بكل شعره نورا يوم القيامه .
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام فرمودند: بنده اى نيست كه با مهربانى بر سر يتيمى دست بكشد، مگر اين كه خداوند در روز قيامت در مقابل هر مويى نورى به او عطا خواهد نمود.
حديث : 3
حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنا على بن الحسين السعد ابادى عن احمد بن ابى عبدالله البرقى عن ابيه عن احمد بن انضر الخزاز عن عمروبن شمر جابر عن ابى جعفر عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله من انكر منكم قسوه قلبه فليدن يتيما فيلاطفه و ليسمح راسه يلين قلبه باذن الله ان لليتيم حقا و قال فى حديث آخر يقعده على خوانه و يمسح راسه يلين قلبه فانه هاذ فعل ذلك لان قلبه باذن الله عزوجل .
ترجمه :
3. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: كسى كه از سختدلى خود نارحت باشد، مى تواند نزد يتيمى رفته او را مورد لطف و محبت خويش قرار داده و بر سرش دست بكشد تا با خواست خدا دلش نرم شود. و در حديث ديگرى فرمودند: او را بر سر سفره خويش نشانده و بر سرش دست بكشد تا دلش نرم شود. زيرا همانا هنگامى كه اين عمل را انجام دهد، بخواست خداوند عزوجل دلش نرم مى شود.
