حديث : 1
ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن الهيثم بن ابى مسروق النهدى عن الحسن بن محبوب عن عبدالله بن غالب عن سعد الاسكاف عن ابى جعفر عليه السلام قال ايما مومن غسل مومنا فقال اذا قلبه اللهم هذا بدن عبدك المومن و قد اخرجت روحه منه و فرقت بينهما فعفوك عفوك الا غفر الله له ذنوب سنه الا الكبائر.
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام فرمودند: مومنى مومن ديگرى را غسل مى دهد و هنگامى كه او را به اين رو و آن رو مى گرداند، نمى گويد ((اللهم هذا بدن عبدك المومن و قد اخرجت روحه منه و فرقت بينهما فعفوك عفوك )) (122)، مگر اين كه خداوند گناهان يك سال او را غير از گناهان كبيره مى بخشد.
حديث : 2
حدثنى محمد بن على ماجيلويه رضى الله عنه عن على بن ابراهيم بن هاشم عن ابيه عن اسماعيل بن مرار عن يونس بن عبدالرحمن عن عبدالله بن سنان عن ابى عبدالله عليه السلام قال من غسل ميتا مومنا فادى فيهه الامانه غفر الله له قال و كيف يودى فيه الا مانه قال لا يخبر بما يرى .
ترجمه :
2. امام صادق عليه السلام فرمودند: كسى كه مومن ميتى را غسل داده و امانت را درباره او رعايت كند، خداوند او را مى آمرزد. پرسيدند مى تواند امانت را درباره او رعايت كند؟ فرمودند: آنچه را كه در بدن او مى بيند. به ديگران نگويد.
