حديث : 1
ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله عن احمد بن محمد عن الحسن بن محبوب قال حدثنى ابو عيوب عن الوصافى عن ابى جعفر عليه السلام قال كان فيما ناجى به الله موسى عليه السلام على الطور ان يا موسى ابلغ قومك انه ما يتقرب الى المتقربون بمثل البكاء من خشيتى و ما تعدلى المتعبدون بمثل الورع عن محارمى و لا تزين لى المتزينون بمثل الزهد فى الدنيا عما بهم الغنى عنه قال فقال موسى عليه السلام يا اكرم الاكرمين فماذا اثبتهم على ذلك فقال يا موسى اما المتقربون الى بالبكاء من خشيتى فهم فى الرفيق الاعلى لا يشركهم فيه احد و اما المتعبدون لى بالورع عن محارمى فانى افتش الناس على اعمالهم و لا افتشهم حياء منهم و اما المتقربون الى بالزهد فى الدنيا فانى امنحهم الجنه بحذافيرها يتبوون منها حيث يشاوون .
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام فرمودند: از جمله مطالبى كه خداوند در كوه طور به حضرت موسى عليه السلام فرمودند، اين بود كه : اى موسى ! به پيروانت بگو تقرب جويندگان به من به چيزى برتر از گريه اط عظمت من تقرب نجسته اند، عبادت كنندگان با چيزى برتر از پرهيز از حرامهاى من مرا عبادت نكرده اند و اراسته شدگان با چيزى برتر از زهد در دنيا از آنچه كه به آن بى نيازند، خود را براى من نياراسته اند. حضرت موسى عرض كرد: اى كريم ترين كريمان چه ثوابى به آنان عطا نموده اى ؟ خداوند فرمودند: اى موسى ! كسانى كه از عظمت من گريستند، در جمع پيامبران در بهترين جاهاى بهشت خواهند بود و كس ديگرى به آن جا راه ندارد، كسانى كه با پرهيز از حرامهاى من مرا عبادت نمودند، خجالت مى كشم اعمال آنها را برسى كنم در حالى كه اعمال ساير مردم را بررسى خواهم نمود، و كسانى كه با زهد در دنيا به من تقرب جستند، همه بهشت را به آنها عطا مى كنم كه در هر جاى ان كه خواستند ساكن شوند.
