حديث : 1
حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثن عبدالله بن جعفر الحميرى عن محمد بن الحسين بن ابى الخطاب عن الحسن بن محبوب عن سدير الصير فى فى حديث له طويل قال قال ابو عبدالله عليه السلام اذا بعث الله المومن من قبره خرج معه مثال من قبره يقدمه امامه و كلما راى المومن هولا من اهوال يوم القيامه قال له المثال لا تحزن و لا تفزع و ابشر بالسرور و الكرامه من الله فلا يزال يبشره بالسرور و الكرامه من الله حتى يقف بين يدى الله جل جلاله فيحاسبه حسابا يسيرا و يامر به الى الجنه و المثال امامه فيقول له المومن رحمك الله نعم الخارج كنت معى من قبرى و ما زلت تبشرنى بالسرور و الكرامه حتى رايت ذلك فمن انت قال فيقول له انا السرور الذى كنت ادخلته على اخيك الومن خلقنى الله منه لا بشرك .
ترجمه :
1. امام صادق عليه السلام فرمودند: هنگامى كه خداوند مؤ من را از قبرش بر انگيخت ، شبيهى از قبرش خارج مى شود و در جلوى او حركت مى كند، و هرگاه كه مؤ من وحشتى از وحتشهاى روز قيامت را ببينند، آن شبيه به او مى گويد: اندوهگين مباش و نترس و به سرور و بزرگداشتى از جانب خداوند مژده بده . و پيوسته او را به سرور و بزرگداشت از جانب خداوند مژده مى دهد تا به پيشگاه خداى بزرگ برسد. آنگاه خداوند حساب آسانى از او كشيده و دستور مى فرمايد: او را به بهشت ببريد. در اين جا نيز آن شبيه در جلوى او حركت مى كند. مؤ من به او مى گويد: خدا تو را رحمت كند چه همراه خوبى هستى . بپيوسته مرا به سرور و بزرگداشت مژده دادى تا آنچه را مى گفتى ديدم . تو كيستى او مى گويد: من همان سرورى هستم كه بر برادر مؤ من وارد نمودى . خدا مرا از آن خلق نمود تا تو را بشارت دهم .
