د)نصّ برامامت
یکی از اساسی‌ترین پایه‌های امامت، مسألۀ ((نصّ بر امامان"علیهم‌السلام")) است. اصلی ترین تفاوت دین الهی(تشیّع) با دیگر مکاتب، در این است که شیعه، امام را حجّت الهی می‌داند، و قائل به نصب او از طرف خدای عزّ‌و‌جلّ است. ولی دیگر مدّعیان مسلمانی، از این واقعیّت سرباز زده، و امامت را امری انتخابی توسّط بشر می‌شمارند. متأسّفانه عدهّ‌ای از کسانی که ادعای تشیّع دارند، بافرقه‌های دیگر هم‌نوا شده، و ضرورتِ نصّ بر امامان "علیهم‌السلام" را زیر سؤال می‌برند. کار این گروه به جائی می‌رسد که در معنای پیام روز غدیرخمّ نیزـ با وجود تواتر لفظی و معنویِ آن و وضوح معنای آن ـ تشکیک کرده و می‌گویند:
درست است که پیامبر"صلی الله علیه و آله و سلم" در روز غدیر خم فرمودند:
مَن کُنتُ مَولاهُ فَهذا عَلِیٌّ مَولاهُ(9)
کسی که من مولای او هستم این علی هم مولای اوست.
اما منظور رسول خدا"صلی الله علیه و آله و سلم" از این کلام، صرفاً معرفی بوده نه نصب، و پیامبر در آن روز تاریخی، امیرالمؤمنین"علیه‌السلام" را برای امامت و خلافت فقط معرّفی فرموده‌اند و بیان کرده‌اند که ایشان برای امر خلافت مناسب هستند و این صلاحیّت را دارند که زعامت جامعه را بر عهده گیرند، امّا حکم خدا به وصایت و امامت ایشان را ابلاغ نکرده‌اند. به عبارتی، پیامبر"صلی الله علیه و آله و سلم" راه انتخاب دموکراتیک را پیش گرفتند و کاندیدای مورد نظر خود را به مردم معرفی کردند، تا اگر رأی اکثریّت را به دست آورد به عنوان خلیفه و جانشین ایشان باشد. به تعبیر یکی از مدعیان تشیّع: در روز غدیر، پیامبر"صلی الله علیه و آله و سلم" فقط رأی خود را در مورد جانشین خود به صندوق انداختند! نتیجۀ این سخن، آن است که اطاعت و قبول مقام امامت و ولایت واجب نیست، و بستگی به انتخاب و صلاحدیدِ هر کس در زمان خویش دارد؟!
در واقعۀ بزرگ غدیر، پیامبر"صلی الله علیه و آله وسلم" صریحاً حکم خدا را مبنی بر نصب امیرالمؤمنین"علیه‌السلام" به خلافت و جانشینی ِپیامبر"صلی الله علیه وآله وسلم" به حاضر و غایب ابلاغ کردند و سپس از تک تک حاضران نسبت به آن بیعت گرفتند. امّا چنین برخوردی با پیام روشن، چیزی جز ضایع کردن اساسی‌ترین حقّ اهل‌بیت"علیهم‌السلام" نیست. متأسّفانه این اظهار نظرها، از برخی افراد درس خوانده و صاحب نفوذ بر می‌خیزد! وقتی درس خوانده‌ها چنین حقوق امامان خود را زیر پا بگذارند، از مردم عوامی که دنباله رو این‌ها هستند، چه انتظاری می‌رود؟!
................................................................
(9) منابع این حدیث شریف در کتاب ((فضائل الخمسه فی الصحاح السّتّه)) ج1/ص399 تا 431 از منابع
معتبر اهل سنت نقل شده است.
منبع : کتاب آفتاب در غربت
نویسنده : دکتر سید محمد بنی هاشمی
