ترجمه خطبه 39 نهج البلاغه- گرفتاری امام(ع)در دست کوفیان

(پس از شنيدن تهاجم يكى از افسران معاويه، نعمان بن بشير به عين التّمر، سرزمين آباد قسمت غربى فرات  و كوتاهى كوفيان در سال 39 هجرى در كوفه فرمود)
فهرست مطالب
1- نكوهش كوفيان
2- علل شكست و نابودى كوفيان

1- نكوهش كوفيان
گرفتار كسانى شده ‏ام كه چون امر مى ‏كنم فرمان نمى ‏برند، و چون آنها را فرا مى‏ خوانم اجابت نمى ‏كنند. اى مردم بى ‏اصل و ريشه، در يارى پروردگارتان براى چه در انتظاريد آيا دينى نداريد كه شما را گرد آورد و يا غيرتى كه شما را به خشم وا دارد  
2- علل شكست و نابودى كوفيان
در ميان شما به پاخاسته فرياد مى ‏كشم، و عاجزانه از شما يارى مى‏ خواهم، امّا به سخنان من گوش نمى‏ سپاريد، و فرمان مرا اطاعت نمى ‏كنيد، تا آن را كه پيامدهاى ناگوار آشكار شد، نه با شما مى ‏توان انتقام خونى را گرفت، و نه با كمك شما مى ‏توان به هدف رسيد. شما را به يارى برادرانتان مى‏ خوانم، مانند شترى كه از درد بنالد، ناله و فرياد سر مى‏ دهيد، و يا همانند حيوانى كه پشت آن زخم باشد، حركتى نمى ‏كنيد. تنها گروه اندكى به سوى من آمدند كه آنها نيز ناتوان و مضطرب بودند، «گويا آنها را به سوى مرگ مى ‏كشانند، و مرگ را با چشمانشان مى ‏نگرند».
مى ‏گويم: («متذائب» يعنى مضطرب، از «تذاء بت الرّيح» يعنى وزش باد گوناگون و مضطرب گشت، و ذئب (گرگ) را ذئب ناميدند چون در رفتن اضطراب دارد)

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن