حکمت 344 نهج البلاغه -ضرورت توجه به فنا پذيرى دنيا(اخلاقى، اقتصادى)

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
وَ قَالَ [عليه السلام]
و درود خدا بر او ، فرمود:
مَعَاشِرَ النَّاسِ اتَّقُوا اللَّهَ فَكَمْ مِنْ مُؤَمِّلٍ مَا لَا يَبْلُغُهُ
اى مردم از خدا بترسيد، چه بسا آرزومندى كه به آروزى خود نرسيد،
وَ بَانٍ مَا لَا يَسْكُنُهُ
و سازندة ساختمانى كه در آن مسكن نكرد،

وَ جَامِعٍ مَا سَوْفَ يَتْرُكُهُ
و گردآورنده اى كه زود آنچه را گرد آورده ، رها خواهد كرد
وَ لَعَلَّهُ مِنْ بَاطِلٍ جَمَعَهُ
شايد كه از راه باطل گرد آورده
وَ مِنْ حَقٍّ مَنَعَهُ
و يا حق ديگران را بازداشته ،
أَصَابَهُ حَرَاماً
و با حرام به هم آميخته ،
وَ احْتَمَلَ بِهِ آثَاماً
كه گناهش بر گردن اوست،
فَبَاءَ بِوِزْرِهِ
و با سنگينى بار گناه در مى گذرد،
وَ قَدِمَ عَلَى رَبِّهِ آسِفاً لَاهِفاً
و با پشيمانى و حسرت به نزد خدا مى رود كه:
قَدْ خَسِرَ الدُّنْيا وَ الْآخِرَةَ ذلِكَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِينُ .
"در دنيا و آخرت زيان كرده و اين است زيانكارى آشكار"

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن