حکمت 357 نهج البلاغه -روش تسليت گفتن(اخلاقى، اجتماعى)

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
وَ عَزَّى قَوْماً عَنْ مَيِّتٍ مَاتَ لَهُمْ فَقَالَ [عليه السلام]
و درود خدا بر او ، فرمود: (مردمى را در مرگ يكى از خويشاوندانشان چنين تسليت گفت)
إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ لَيْسَ لَكُمْ بَدَأَ
مْردن از شما آغاز نشده ،
وَ لَا إِلَيْكُمُ انْتَهَى
و به شما نيز پايان نخواهد يافت.

وَ قَدْ كَانَ صَاحِبُكُمْ هَذَا يُسَافِرُ فَعُدُّوهُ فِى بَعْضِ أَسْفَارِه
اين دوست شما به سفر مى رفت، اكنون پنداريد كه به يكى از سفرها رفته ؛
ِ فَإِنْ قَدِمَ عَلَيْكُمْ وَ إِلَّا قَدِمْتُمْ عَلَيْهِ .
اگر او باز نگردد شما به سوى او خواهيد رفت.

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن