باب تحريم غيبت كردن از مؤمن‏

1- امام صادق (ع) فرمود: كه پيغمبر (ص) فرموده است مؤمن كسى است كه مؤمنين او را بر جان و مال خودشان امين دانند، و مسلمان كسى است كه مسلمانان از دست و زبان او در امان باشند؛ و مهاجر كسى است كه از گناهان دورى جويد و آنچه را كه خدا حرام نموده ترك نمايد و همچنين ستم كردن، خوار داشتن، و غيبت نمودن، و طرد كردن مؤمن، بر مؤمن حرام است.

2- امام صادق (ع) فرمود: هر كه در داد و ستدش به مردم ستم نكند و در گفتارش به آنان دروغ نگويد، و در وعده‏اى كه به مردم مى‏دهد خلف وعده ننمايد، از كسانى است كه غيبتش بر ديگران حرام، مروّتش كامل، و عدالتش ظاهر است، دوستى و برادرى چنين شخص بر ديگران واجب است.

3- حرث بن مغيره گويد امام صادق (ع) فرمود: مسلمان برادر مسلمان، و چشم و آينه و راهنماى اوست. نسبت به او خيانت نمى‏كند، فريبش نمى‏دهد، بر او ستم روا نمى‏دارد وى را دروغگو نمى‏پندارد، و از او غيبت نمى‏كند.

4- فضيل بن يسار گويد: از امام صادق (ع) شنيدم كه مى‏فرمود: مسلمان برادر مسلمان است، به او ستم نمى‏كند، و او را خوار نمى‏دارد.

5- امام صادق (ع) فرمود: مسلمان برادر مسلمان است، به او ستم نمى‏كند، خوارش نمى‏دارد، غيبت او را نمى‏كند، وى را فريب نمى‏دهد، و از عطايا محرومش نمى‏كند.

6- امام صادق (ع) فرمود: هر كه در مورد مؤمنى آنچه را كه ديده و يا شنيده براى ديگران بازگو كند، جزء كسانى است كه خداى عز و جل در باره آنها فرموده است: «آنان كه مى‏خواهند در باره مؤمنين عمل زشتى را اشاعه دهند براى آنان عذاب دردناك است» .

7- امام صادق (ع) فرمود: كه پيغمبر (ص) فرموده است: تأثير غيبت در نابودى دين شخص مسلمان از اثر مرض خوره در درونش سريعتر است.

8- پيغمبر (ص) فرمود: نشستن در مسجد به انتظار نماز عبادت است تا وقتى كه صحبت نكند، عرض كردند يا رسول اللّه، آن صحبت چه باشد؟ فرمود: غيبت كردن.

9- ابو ذر گويد: پيغمبر (ص) در يكى از نصايحش به من فرمود: اى ابا ذر، از غيبت كردن بپرهيز زيرا غيبت بدتر از زناست. عرض كردم يا رسول اللّه چرا چنان است؟ فرمود: براى اين كه زناكار اگر توبه و استغفار نمايد، خدا توبه‏اش را مى‏پذيرد. ولى گناه غيبت بخشوده نمى‏شود مگر اين كه صاحبش عفو نمايد.

اى ابا ذر، دشنام دادن به مسلمان فسق، و جنگ با او كفر است، غيبت كردن از او سرپيچى از فرمان خدا، و مالش مانند خونش محترم است، عرض كردم يا رسول اللّه غيبت چيست؟ فرمود: در باره برادرت چيزى بگويى كه او خوش ندارد. عرض كردم يا رسول اللّه اگر آنچه كه گفته مى‏شود در او باشد چطور؟

فرمود بدان كه هر گاه در باره او چيزى بگويى كه در او هست از او غيبت كرده‏اى و اگر چيزى بگويى كه در او نيست، به او بهتان بسته‏اى.

10- پيغمبر (ص) فرمود: بهشت بر سه گروه حرام است، 1- آنان كه‏

بر ديگران منّت گذارند. 2- كسانى كه از ديگران غيبت كنند. 3- آنان كه دايم الخمر باشند.

11- پيغمبر (ص) فرمود: آيا مردم در روز قيامت جز بر اثر نتيجه زبانشان براى چيز ديگر هم سرنگون به آتش انداخته مى‏شوند؟

12- امام باقر (ع) فرمود كه پيغمبر (ص) فرموده است: دشنام دادن به مؤمن فسق، و جنگ با او كفر است، غيبت كردن از او سرپيچى از فرمان خدا، و مالش مانند خونش محترم است.

13- امام صادق (ع) از پدرانش نقل مى‏كند: كه در حديث مناهى پيغمبر (ص) مردم را از غيبت كردن، و سخن چينى، و گوش دادن به آنها نهى نموده است، و فرمود: هيچ سخن چينى به بهشت نمى‏رود، و از غيبت كردن و گفت و شنودى كه انسان را از خدا دور مى‏كند نيز نهى كرده است. آنگاه فرمود:

هر كه غيبت مرد مسلمانى بكند روزه‏اش باطل و وضويش شكسته مى‏شود، و در روز قيامت بيايد در حالى كه از دهن او بويى گنديده‏تر از مردار پخش مى‏گردد كه سبب آزار اهل قيامت مى‏شود، و اگر قبل از توبه كردن بميرد در حالى مرده كه حرام خدا را حلال دانسته است. آگاه باش هر كس غيبت برادر دينى‏اش را در مجلسى بشنود و از او دفاع كند و غيبت را ردّ نمايد خداوند هزار نوع شر را در دنيا و آخرت از او دفع مى‏كند و اگر قدرت دفع داشته باشد ولى از وى دفاع نكند، كيفر گناهش هفتاد برابر گناه غيبت‏كننده خواهد بود.

14- امام صادق (ع) فرمود: غيبت عبارت است از گفتن چيزى در باره برادر دينى كه خدا آن را بر او پوشيده نگهداشته است و اگر چيزى را كه در او وجود ندارد به او

نسبت دهى بهتان به شمار مى‏آيد.

15- امام صادق (ع) فرمود: زنازاده را سه نشانه است: 1- زشتى پيشگاهش (يعنى همنشينى با او زشت است) 2- به زنا اشتياق دارد. 3- ما اهل بيت را دشمن مى‏دارد.

16- نوف بكالى گويد: در صحن مسجد كوفه خدمت امير مؤمنان (ع) رسيدم و سلام عرض كردم. حضرت جواب سلام را فرمود، گفتم: يا امير المؤمنين مرا موعظه‏اى بفرما، فرمود: اى نوف نيكى كن تا به تو نيكى كنند، تا اين كه فرمود ... عرض كردم بيشتر موعظه فرما، فرمود: از غيبت اجتناب كن زيرا غيبت خورش سگهاى جهنم است سپس فرمود: اى نوف كسى كه به وسيله غيبت كردن گوشت مردم را بخورد، به دروغ گمان كرده كه حلال زاده است.

17- امام رضا (ع) از پدرش نقل مى‏كند كه امام صادق (ع) فرمود: خانه‏اى را كه در آن گوشت باشد و گوشت چربى را خدا دوست ندارد، راوى گويد: عرض كردند يا ابن رسول اللّه ما گوشت را دوست داريم، و خانه ما خالى از گوشت نيست، فرمود آن طورى كه شما فكر مى‏كنيد نيست، بلكه مقصود از خانه‏اى كه گوشت دارد، خانه‏اى است كه در آن به وسيله غيبت كردن گوشت مردم را بخورند، و منظور از گوشت چربى كسى است كه در راه رفتن تكبّر و خودنمايى و فخر از خود نشان دهد.

18- پيغمبر (ص) فرمود: غيبت، كيفرش شديدتر از زناست عرض كردند يا رسول اللّه چرا چنين است؟ فرمود: چون زناكار اگر توبه نمايد خدا توبه‏اش را مى‏پذيرد، امّا غيبت‏كننده توبه مى‏كند ولى خداوند از او نمى‏پذيرد تا كسى كه وى از او غيبت كرده است او را عفو نمايد. و در جاى ديگر از جابر نقل شده كه پيغمبر (ص) فرمود: از غيبت كردن بپرهيزيد، زيرا غيبت از زنا هم بدتر است، و سپس دنباله حديث را مانند حديث بالا بيان فرمود:

19- پيغمبر (ص) فرمود: آيا آگاه نكنم شما را به چيزى كه از زنا هم بدتر است، و آن عبارت است از اين كه شخص از برادرش بد گويى كند (با غيبت كردن)

20- امام صادق (ع) فرمود: كسى را كه با چشم خود نديده‏اى مرتكب گناه شود، و در نزد تو دو نفر عليه او گواهى نداده‏اند، چنين شخص عادل است و شهادتش پذيرفته مى‏شود گر چه در باطن گناهكار هم باشد، هر كه از او غيبت بكند از دوستى خدا خارج و جزء دوستان شيطان است، سپس از اجدادش نقل مى‏كند كه پيغمبر (ص) فرمود: هر كه از مؤمنى با صفاتى كه در او هست غيبت كند خداوند در بهشت هرگز آنها را يك جا جمع نمى‏كند و هر كه از مؤمنى با صفاتى كه در او نيست غيبت كند تعهدات دينى ميان آنان منقطع و غيبت‏كننده در آتش هميشگى است و چه بدجايى است آن آتش.

21- پيغمبر (ص) فرمود: هر كه از برادر مسلمانش غيبت بكند، روزه‏اش باطل و وضويش شكسته مى‏شود، و اگر در آن حال بميرد در حالى مرده كه حرام خدا را حلال دانسته، تا اين كه فرمود: هر كه براى يارى دادن و كمك رساندن به برادرش قدم بردارد، ثواب جهادگران در راه خدا را دارد. و هر كه در جستجوى عيب و كشف اسرار برادرش گام بردارد، نخستين گامى كه برمى‏دارد در جهنم خواهد گذاشت، و خداوند در پيش آفريدگان اسرار او را فاش مى‏كند. و هر كه در انجام خواسته‏هاى خويشاوندانش قدم بردارد، خداوند پاداش صد شهيد به او عطا فرمايد.

و اگر از وى چيزى بخواهند و او با جان و مال خواسته خويشاوندان را برآورده كند براى هر قدمش چهل ميليون حسنه است و مقامش چهل ميليون درجه بالا رود، مثل اين كه صد سال خدا را عبادت كرده، و هر كه براى فساد بين خويشاوندان و قطع رحم از آنها قدم بردارد، خداوند بر او غضبناك شود و در دنيا و آخرت بر او لعنت فرستد، و گناهش به اندازه معصيت كسى است كه قطع رحم كرده باشد.

22- امام صادق (ع) فرمود: غيبت عبارت است از اين كه در باره برادرت بگويى آنچه را كه خداوند پنهان نگهداشته، و اگر صفاتى را كه در او نيست بيان كنى، شامل فرمايش خداست «البته بهتان و گناه آشكار را متحمل گرديد» .

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل: