1- امام صادق (ع) يا امام باقر (ع) فرمود: حيا و ايمان هر دو به يك رشته بسته شدهاند، هر گاه يكى از آنها برود ديگرى نيز در پى آن مىرود.
2- امام صادق (ع) فرمود: حيا بخشى از ايمان، و ايمان وسيله رفتن به بهشت است.
3- امام صادق (ع) فرمود: كسى كه حيا ندارد، ايمان ندارد.
4- امام صادق (ع) فرمود: حيا، و پاكدامنى، و كند زبانى (كم گويى) نه كند دلى، از نشانههاى ايمان است.
5- پيغمبر (ص) فرمود: هر كه چهار خصلت داشته باشد، اگر از سر تا پا غرق گناه باشد، خداوند گناهانش را مبدّل به حسنات گرداند. 1- راستگويى، 2- داشتن حيا، 3- خوش خلقى، 4- سپاسگزارى. 6- علىّ (ع) فرمود: جامه حيا هر كه را بپوشاند مردم عيب او را نمىبينند.
7- پيغمبر (ص) فرمود: فخر در هر چيزى كه باشد از مقام و منزلت صاحبش مىكاهد، و حيا در هر چيزى كه باشد زينت بخش صاحبش است.
8- از كلمات قصار پيغمبر (ص) است: حيا همهاش خير و نيكى است.
9- از جمله سفارشهاى على (ع) به فرزندش محمّد حنفيّه است:
جامه حيا هر كه را بپوشاند، عيبش از نظرها پنهان مىماند.
10- پيغمبر (ص) فرمود: حيا و شرم همهاش خير و نيكى است. يعنى حيا ديندار و بىدين را از كارهاى زشت باز مىدارد، شرم و حيا جامع همه زيباييها است.
11- پيغمبر (ص) فرمود: حيا و ايمان هر دو بسته به يك رشتهاند، اگر يكى از بين برود، ديگرى نيز از بين خواهد رفت.
12- پيغمبر (ص) فرمود: اگر خداوند حيا را از بندهاش بگيرد در آن صورت بنده دشمن خدا و مورد نفرت قرار مىگيرد، پس كسى كه حيا از او برداشته شود، رحمت خدا از او سلب و رشته اسلام نيز از او گسسته مىشود، و چنين بنده مبدّل به شيطانى مىگردد كه دور از رحمت خداست.
