باب وجوب راستگويى‏

1- امام صادق (ع) فرمود: مردم را به نيكى دعوت كنيد به غير زبانتان (يعنى با عمل و كردارتان) تا اين كه آنان كوشش در عبادت، و راستگويى و پرهيزكارى را از شما ببينند.

2- امام صادق (ع) فرمود: هر كه زبانش راست باشد عملش پاك است.

3- ابو بصير گويد: از امام صادق (ع) شنيدم كه مى‏فرمود: بنده خدا راست مى‏گويد تا اين كه نزد خداوند جزء راستگويان محسوب گردد، و دروغ مى‏گويد تا اين كه نزد خدا از دروغگويان نوشته شود، پس هر گاه راست گويد خداى عزّ و جلّ فرمايد: اين بنده راست گفت و نيكوكار است، و هنگامى كه دروغ بگويد خداوند مى‏فرمايد: اين بنده دروغ گفت، و بدكار است.

4- امام صادق (ع) فرمود: هر كه زبانش راست باشد عملش پاك است، و هر كه نيّتش خوب باشد روزى‏اش زياد شود، و هر كه به خانواده‏اش نيكى كند عمرش طولانى گردد.

5- عمرو بن ابى مقدام گويد: نخستين بار كه خدمت امام باقر (ع) رسيدم آن حضرت فرمود: پيش از سخن گفتن راستگويى بياموزيد.

6- امام صادق (ع) فرمود: اى فضيل نخستين كسى كه راستگو را تصديق‏

مى‏كند خداى عزّ و جلّ است، كه مى‏داند او راستگو است. و خود شخص نيز خويشتن را تصديق مى‏كند، زيرا مى‏داند كه صادق است.

7- ربيع بن سعد گويد: كه امام باقر (ع) به من فرمود: اى ربيع شخص راست مى‏گويد، تا آن جا كه خداوند او را صدّيق (بسيار راستگو) مى‏نويسد

8- پيغمبر (ص) فرمود: فرداى قيامت آن كه از همه شما به من نزديكتر، و شفاعتش بر من واجبتر است، كسى است كه در سخنانش راستگوتر و در ردّ امانت درستكارتر و خوش اخلاق‏تر، و به مردم نزديكتر باشد.

9- در حديث مرفوعه‏اى امام صادق (ع): از پيغمبر (ص) روايت كرده كه فرمود: اى على تو را به چند خصلت سفارش مى‏كنم، خداوندا على را در داشتن اين خصال يارى ده، نخستين آنها راستگويى است، هرگز از دهانت دروغى خارج نشود.

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل: