قال الله تبارك و تعالى
يابن ادم ان الشيطان لكم عدو مبين فاتخذوه عدواً فاعملوا لليوم الذى تحشرون فيه الى الله تعالى فوجاً و تقفون بين يدى الله صفاً صفاً و تقرؤن الكتاب حرفاً و تسئلون عما تعلمون سراً و جهراً ثم يساق المتقون الى الجنان وفداً وفداً و المجرمون الى جهنم ورداً ورداً، اكفاكم من الله وعداً و وعيداً؟ فانا الله فاعرفونى و انا المنعم فاشكرونى و انا الفغار فاستغفرونى و انا المقصود فاقصدونى و انا العالم بالسرائر فاحذرونى.
اى فرزند آدم همانا شيطان دشمن آشكارى براى شما است لذا او را دشمن خود بگيريد. پس براى روزى كه - در آنروز گروه گروه بسوى خداوند محشور خواهيد شد، و در پيشگاه خداوند (براى حساب) در صفهاى متعدد مىايستيد و حرف به حرف نامه اعمال (خود) را مىخوانيد و از آنچه در پنهان و آشكار انجام دهيد سؤال مىشويد - عمل نمائيد.
سپس اهل تقوى دسته دسته بسوى بهشت و مجرمين گروه گروه بسوى جهنم برده شوند (و به آنها گفته خواهد شد): آيا خداوند وعده و وعيد را به اندازه كافى براى شما بيان نكرد؟
(بدانيد) من خداوند (شما هستم) پس مرا بشناسيد، و من نعمت دهنده شما هستم پس شكر مرا بجا آوريد و، من (بسيار) بخشندهام پس از من درخواست آمرزش نمائيد و من (هدف) و مقصود شمايم پس مرا قصد كنيد، و من داناى به امور پنهانم، پس از من حذر كنيد.
