ائمه عليهم السلام واليان امر خدا و گنجينه‏ هاى علم اوهستند

ائمه عليهم السلام واليان امر خدا و گنجينه‏ هاى علم اوهستند
بَابُ أَنّ الْأَئِمّةَ ع وُلَاةُ أَمْرِ اللّهِ وَ خَزَنَةُ عِلْمِهِ‏
1- مُحَمّدُ بْنُ يَحْيَى الْعَطّارُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي زَاهِرٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُوسَى عَنْ عَلِيّ بْنِ حَسّانَ عَنْ عَبْدِ الرّحْمَنِ بْنِ كَثِيرٍ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللّهِ ع يَقُولُ نَحْنُ وُلَاةُ أَمْرِ اللّهِ وَ خَزَنَةُ عِلْمِ اللّهِ وَ عَيْبَةُ وَحْيِ اللّهِ‏
**اصول كافى جلد 1 صفحه: 273 رواية: 1 ***
ترجمه :
امام صادق عليه السلام مى‏فرمود: ما ولى امر (امامت و خلافت) خدا و گنجينه علم خدا و صندوق وحى خدا هستيم.

2- عِدّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عَلِيّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ أَبِيهِ أَسْبَاطٍ عَنْ سَوْرَةَ بْنِ كُلَيْبٍ قَالَ قَالَ لِي أَبُو جَعْفَرٍ ع وَ اللّهِ إِنّا لَخُزّانُ اللّهِ فِي سَمَائِهِ وَ أَرْضِهِ لَا عَلَى ذَهَبٍ وَ لَا عَلَى فِضّةٍ إِلّا عَلَى عِلْمِهِ‏
**اصول كافى جلد 1 صفحه: 273 رواية: 2 ***
ترجمه :
امام باقر عليه السلام فرمود: بخدا كه ما خزانه‏دار خدائيم در آسمان و زمينش، نه آنكه خزانه‏دار طلا يا نقره باشيم، بلكه خزانه‏دار علمش هستيم.

3- عَلِيّ بْنُ مُوسَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمّدٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ وَ مُحَمّدِ بْنِ خَالِدٍ الْبَرْقِيّ عَنِ النّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ رَفَعَهُ عَنْ سَدِيرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ جُعِلْتُ فِدَاكَ مَا أَنْتُمْ قَالَ نَحْنُ خُزّانُ عِلْمِ اللّهِ وَ نَحْنُ تَرَاجِمَةُ وَحْيِ اللّهِ وَ نَحْنُ الْحُجّةُ الْبَالِغَةُ عَلَى مَنْ دُونَ السّمَاءِ وَ مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ‏
**اصول كافى جلد 1 صفحه: 274 رواية 3 ***
ترجمه :
سدير گويد: بامام باقر عليه السلام عرض كردم: قربانت، شما چه سمتى داريد؟ فرمود: ما خزانه‏دار علم خدائيم، ما مترجم وحى خدائيم: ما حجت رسائيم بر هر كه در زير آسمان و روى زمين است.

4- مُحَمّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنِ النّضْرِ بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ مُحَمّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللّهِ ص قَالَ اللّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى اسْتِكْمَالُ حُجّتِي عَلَى الْأَشْقِيَاءِ مِنْ أُمّتِكَ مِنْ تَرْكِ وَلَايَةِ عَلِيّ‏ٍ وَ الْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِكَ فَإِنّ فِيهِمْ سُنّتَكَ وَ سُنّةَ الْأَنْبِيَاءِ مِنْ قَبْلِكَ وَ هُمْ خُزّانِي عَلَى عِلْمِي مِنْ بَعْدِكَ ثُمّ قَالَ رَسُولُ اللّهِ ص لَقَدْ أَنْبَأَنِي جَبْرَئِيلُ ع بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ‏
**اصول كافى جلد 1 صفحه: 274 رواية: 4 ***
ترجمه :
رسول خدا(ص) فرمود: خداى تبارك و تعالى فرمايد، حجت من بر اشقياء امت تو كامل و تمامست، آنهائى كه ولايت على و اوصياء بعد از تو را ترك گفتند، زيرا روش و رفتار تو و پيغمبران پيش از تو در ايشان موجود است و بعلاوه ايشان خزانه‏دار علم من بعد از تو مى‏باشند، سپس پيغمبر(ص) فرمود: همانا جبرئيل نام ايشان و نام پدرانشان را بمن خبر داد.
توضيح كسانيكه رهبرانى چون على و اولادش دارند كه رفتار و گفتار آنها همان رفتار و گفتار پيغمبر است و هر چه از آنها بپرسند مانند پيغمبر جواب گويند، خدا تمام اسباب نجات و هدايت را بر ايشان آماده كرده است، اگر اين مردم چنين امامان و رهبرانى را رها كنند و در خانه ديگران روند، شقى‏ترين مردمند، زيرا خدا حجت را برايشان تمام كرده و براى آنها جاى غذرى باقى نگذاشته است.

5- أَحْمَدُ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ مُحَمّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبّارِ عَنْ مُحَمّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَيّوبَ عَنْ عَبْدِ اللّهِ بْنِ أَبِي يَعْفُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ ع يَا ابْنَ أَبِي يَعْفُورٍ إِنّ اللّهَ وَاحِدٌ مُتَوَحّدٌ بِالْوَحْدَانِيّةِ مُتَفَرّدٌ بِأَمْرِهِ فَخَلَقَ خَلْقاً فَقَدّرَهُمْ لِذَلِكَ الْأَمْرِ فَنَحْنُ هُمْ يَا ابْنَ أَبِي يَعْفُورٍ فَنَحْنُ حُجَجُ اللّهِ فِي عِبَادِهِ وَ خُزّانُهُ عَلَى عِلْمِهِ وَ الْقَائِمُونَ بِذَلِكَ‏
**اصول كافى جلد 1 صفحه: 275 رواية: 5 ***
ترجمه :
ابن ابى يعفور گويد: امام صادق عليه السلام بمن فرمود: اى پسر ابى‏يعفور: همانا خدا يكتاست و در يكتائى يگانه است (بى‏شريكست و بسيط مطلق و حتى صفاتش زائد بر ذاتش نيست) در كار خود يكتاست پس مخلوقى را آفريد و ايشان را براى اين كار (خلافت و امامت) سنجيد و مقدر كرد و ما هستيم آن مخلوق اى پسر ابى‏يعفور، و ما هستيم حجت خدا در ميان بندگانش و خزانه دار علمش و باين كار (امامت و خلافت) قيام كرده‏ايم.

6- عَلِيّ بْنُ مُحَمّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ عَنْ مُوسَى بْنِ الْقَاسِمِ بْنِ مُعَاوِيَةَ وَ مُحَمّدُ بْنُ يَحْيَى عَنِ الْعَمْرَكِيّ بْنِ عَلِيّ‏ٍ جَمِيعاً عَنْ عَلِيّ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى ع قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللّهِ ع إِنّ اللّهَ عَزّ وَ جَلّ خَلَقَنَا فَأَحْسَنَ خَلْقَنَا وَ صَوّرَنَا فَأَحْسَنَ صُوَرَنَا وَ جَعَلَنَا خُزّانَهُ فِي سَمَائِهِ وَ أَرْضِهِ وَ لَنَا نَطَقَتِ الشّجَرَةُ وَ بِعِبَادَتِنَا عُبِدَ اللّهُ عَزّ وَ جَلّ وَ لَوْلَانَا مَا عُبِدَ اللّهُ‏
**اصول كافى جلد 1 صفحه: 275 رواية: 6 ***
ترجمه :
امام صادق عليه السلام فرمود: خداى عزوجل ما را آفريد و آفرينش ما را نيكو ساخت و ما را صورتگرى كرد و نيكو تصوير نمود و ما را در آسمان و زمينش خزانه دار ساخت و براى ما درخت سخن گفت و بوسيله عبادت ما خداى عزوجل عبادت شد و اگر ما نبوديم، خدا پرستيده نمى‏شد.
شرح :
دو جمله اول در حديث 353 بيان شد و مقصود از سخن گفتن درخت يا همان تكلم معمولى است كه بعنوان محجزه براى پيغمبر (ص) و بعضى از ائمه عليه السلام رخ داده است و يا استنباط علوم و معارفى از درختان و برگ آنهاست كه براى ديگران ميسر نيست چنانكه از بعضى اخبار استفاده مى‏شود ( مرآت العقول).

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن