مردى در مدينه عبور مى كرد و با كمال ناراحتى فرياد مى زد: انا مظلوم : (من ستم ديده ام ، به من ظلم شده است).
امام على (ع ) وقتى او را ديد و فرياد او را شنيد، به ياد مظلوميت خودش افتاد كه غاصبان ، حقّش را غصب كردند و او را خانه نشين نمودند، به او فرمود: (هلم فلنصرخ معا فانّى مازلت مظلوما): (بيا با هم فرياد بزنيم ، من نيز همواره مظلوم بوده ام ).(185)
185- شرح نهج البلاغه ابن ابى الحديد، ج 9، ص 307.
