احمد بن حنبل اين حديث را به سند خود چنين روايت مى كند:
عن عبداللّه بن بريدة عن أبيه قال: بعث رسول اللّه صلى اللّه عليه وآله بعثين إلى اليمن على أحدهما علي بن أبي طالب وعلى الآخر خالد بن الوليد فقال: إذا التقيتم فعلي على الناس، فإن افترقتما فكلّ واحد منكما على جنده.
فلقينا بني زبيد من أهل اليمن فاقتتلنا فظهر المسلمون على المشركين، فقتلنا المقاتلة وسبينا الذرية فاصطفى عليٌّ امرأة من السبي لنفسه.
قال بريدة: فكتب معي خالد بن الوليد إلى رسول اللّه صلّى اللّه عليه وآله يخبره بذلك.
فلمّا أتيت النبي صلى اللّه عليه وآله دفعت الكتاب، فقرئ عليه فرأيت الغضب في وجه رسول اللّه صلى اللّه عليه وآله. فقلت: يا رسول اللّه! هذا مكان العائذ بعثتني مع رجل وأمرتني أن اطيعه ففعلت ما أرسلت به.
فقال رسول اللّه صلى اللّه عليه وآله: لا تقع في عليٍّ، فإنّه منّي وأنا منه وهو وليّكم بعدي وأنّه منّي وأنا منه وهو وليّكم بعدي؛1
پيامبر اكرم دو لشكر به سوى يمن فرستادند، فرمانده يك لشكر امير مؤمنان على عليه السلام بودند. پيامبر فرمودند: اگر در جايى به هم رسيديد كه با هم يك لشكر شديد پس على فرمانده همه است.
بريده گويد: با قبيله اى از اهل يمن مواجه و درگير شديم، مسلمانان بر مشركان غالب شدند و مقدارى غنايم و اسرايى براى مسلمانان به دست آمد، على عليه السلام كنيزى براى خود برگزيد.
خالد بن وليد نامه اى به پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله نوشت و حامل نامه من بودم، وقتى نامه را به پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله دادم ديدم ناراحت شدند، از اين رو گفتم: من عذرخواهى مى كنم، شما مرا جزء لشكر خالد فرستاديد و به من فرموديد كه امر او را اطاعت كنم، او هم به من دستور داد كه اين نامه را به شما برسانم.
رسول خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود: انتقادى، شكايتى، حرفى نسبت به على نزن! چرا كه او از من است و من از او هستم و او پس از من ولىّ و سرپرست شماست.
1 . مسند، احمد بن حنبل: 5 / 356.
