از اين روست كه علاّمه حلّى رحمه اللّه نقل مى كند كه از خواجه نصير الدين طوسى رحمه اللّه سؤال شد: براى چه شما قائليد كه راه به اهل بيت منحصر است و جز راه آنان، راه ديگرى نيست؟
پاسخ داد: ما دو حديث را با هم جمع بكنيم اين طور مى شود. از طرفى پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله فرمودند:
ستفترق اُمّتي على ثلاث وسبعين فرقة، واحدة ناجية والباقون في النار؛1
به زودى امّت من به هفتاد و سه گروه پراكنده مى شوند، كه يكى از آن ها نجات مى يابند و بقيّه در آتشند.
از طرف ديگر فرمودند:
إنّما مثل أهل بيتي فيكم كمثل سفينة نوح من ركبها نجا ومن تخلّف عنها هلك؛
همانا مثل اهل بيت من در ميان شما (امّت) مانند كشتى نوح عليه السلام است كسى كه بر كشتى سوار شود، نجات مى يابد و كسى كه از سوار شدن خوددارى كند هلاك خواهد شد.
به راستى كدام يك از اين دو حديث از نظر سندى و دلالتى ايراد دارد؟
در اين صورت نتيجه طبيعى و روشن خواهد بود. خداوند متعال مى فرمايد:
(إِنَّ الْباطِلَ كانَ زَهُوقًا)؛2
به درستى كه باطل نابود شدنى است.
ماعداى حق، هيچ است. از اين روست كه به دنبال اين عبارات مى فرمايد:
وَالْحَقُّ مَعَكُمْ وَفيكُمْ وَمِنْكُمْ وَاِلَيْكُمْ، وَاَنْتُمْ اَهْلُهُ وَمَعْدِنُهُ؛
حقّ با شما، در خاندانِ شما، از شما و به سوى شماست و شما اهل و معدن آن هستيد.
وقتى بنا شد جز اهل بيت، همه باطل باشند و باطل نابود است، پس اهل بيت حق هستند، نه ديگران و حق، يكى است، نه بيشتر.
1 . قريب به همين مضمون در مصادر زير موجود است:
كفاية الاثر: 155، المناقب، ابن شهرآشوب: 2 / 27، الطرائف: 430، الصراط المستقيم: 2 / 96، وسائل الشيعه: 27 / 50، حديث 30، بحار الأنوار: 30 / 337 و 36 / 336، حديث 198، عمدة القارى: 18 / 224، سنن ابى داوود: 2 / 39، تحفة الاحوذى: 7 / 333، كنز العمال: 11 / 114، تفسير القرطبى: 4 / 160، تفسير الثعالبى: 2 / 90 و ر.ك: جلد يكم، صفحه 236 از همين كتاب.
2 . سوره اسراء (17): آيه 81 .
