فَالرّاغِبُ عَنْكُمْ مارِقٌ؛
بنابراين روبرگردان از شما، از دين خدا بيرون شده است.
راغب اصفهانى گويد:
رغب: أصل الرغبة السعة في الشيء... فإذا قيل: رغب فيه وإليه يقتضي الحرص عليه... وإذا قيل: رغب عنه اقتضى صرف الرغبة عنه والزهد فيه.1
هر دو استعمال در قرآن مجيد آمده است، آن جا كه مى فرمايد:
(إِنّا إِلَى اللّهِ راغِبُونَ)؛2
ما به طرف خداوند متعال اقبال داريم، (به آن جهت حركت مى كنيم و به آن طرف سعى داريم).
در آيه ديگر آمده است:
(أَ راغِبٌ أَنْتَ عَنْ آلِهَتي)؛3
آيا تو از خدايان ما روى گردانى؟
و در آيه ديگر مى خوانيم:
(وَمَنْ يَرْغَبُ عَنْ مِلَّةِ إِبْراهيمَ إِلاّ مَنْ سَفِهَ نَفْسَهُ)؛4
و چه كسى جز افرادى كه خود را به سفاهت و نادانى افكنده اند از دين و آيين ابراهيم روى گردان خواهد شد؟
در اين دو آيه كلمه «رغب» به معناى اعراض و رو برگرداندن است.
در حديث معروفى نيز آمده است كه پيامبر خدا صلى اللّه عليه وآله فرمود:
النكاح سنّتي فمن رغب عن سنّتي فليس منّي؛5
ازدواج راه و روش من است، كسى كه از طريقه و روش من روى برگرداند از من نيست.
از اين حديث علاوه بر آن كه محل شاهد ماست، استفاده مى شود كه اعراض از سنّت پيامبر اكرم صلى اللّه عليه وآله اعراض از خود پيامبر اكرم است.
البته ما خواهيم خواند كه به بركت حبّ و اطاعت رسول خدا صلى اللّه عليه وآله، انسان از او مى شود و اين مطلب را از كتاب و سنّت ثابت خواهيم كرد، در اعراض نيز همين طور است كه اگر انسان از آن حضرت اعراض كرد از او نخواهد بود.
پس اگر پيامبر اكرم فرموده باشند كه اعراض كننده از سنّت من، از من نخواهد بود، حال آن كسى كه از اهل بيت او اعراض كند چگونه خواهد بود؟ آيا او مى تواند ادّعا كند كه من از رسول اللّه و از اُمّت آن بزرگوار هستم؟
از اين روست كه اگر كسى از ائمّه عليهم السلام اعراض كند. «مارق» خواهد بود.
1 . المفردات فى غريب القرآن: 198.
2 . سوره توبه (9): آيه 59.
3 . سوره مريم (19): آيه 46.
4 . سوره بقره (2): آيه 130.
5 . الكافى: 5 / 496، حديث 5، بحار الأنوار: 22 / 124، حديث 94، فتح البارى: 9 / 96.
