مطلب پنجم. آيا عصمت داراى مراتب هست يا نه؟ به سخن ديگر، آيا عصمت حقيقت تشكيكى است يا نه؟
بنابر نظر بزرگان در حقيقت عصمت كه لطف الاهى است و معصوم به لطف خداوند متعال حالتى دارد كه با وجود آن، داعى بر فعل حرام و ترك واجب ندارد و از او خطا، سهو و نسيان سر نمى زند، نمى توانيم تشكيكيّت عصمت را درك كنيم و براى آن مراتب قائل بشويم.
البته بر كسى پوشيده نيست كه نسبت بين نبوّت و امامت و بين عصمت، عموم مطلق است كه هر پيامبر و امامى، معصوم است، امّا هر معصومى، امام و پيامبر نيست. ما مى گوييم: نمى شود كسى از جانب خدا براى رهبرى امّت منصوب و حجّت و واجب الاطاعه و الاتباع على الاطلاق باشد؛ امّا معصوم نباشد. اين محال است، امّا حضرت صدّيقه طاهره سلام اللّه عليها ولايت كبرى دارند، و امام نمى باشند.
بعضى قائلند كه جناب سلمان معصوم است، ولى نه در حدّ عصمت ائمّه عليهم السلام، قائلين به اين قول بايد قبلاً مشكك بودن عصمت را نيز ثابت كنند، و بعيد نيست كه مرادشان مرتبه بالايى از عدالت باشد كه تالى تلو عصمت است، هم چنان كه در ايمان، جناب سلمان در اعلى مراتب مى باشد، آن گاه بحث لفظى خواهد شد. واللّه العالم.
