شفا یافتگان - 10
يكى از برادران روستاى جمكران مى گويد: (سال ها پيش كه به مسجد جمكران مشرف مى شدم از حاجى خليل قهوه چى كه در آن زمان خادم مسجد جمكران بود، شنيده بودم كه فردى به نام حسين آقا، مهندس برنامه وبودجه با هدايت آقاى حاج خلج قزوينى به مسجد جمكران مشرّف شده وشفا گرفته است. سال ها منتظر فرصت بودم كه از نزديك حاج خلج قزوينى را ببينم وجريان شفاى آن مهندس كه ضايعه نخاع كمر داشت وشفا گرفته بود را بپرسم تا اين كه به عنوان معلم به قريه جمكران آمدم وظهرها براى خواندن نماز به مسجد مى رفتم. يكى از روزها شنيدم كه حاج خلج به مسجد تشريف آورده است. خدمت رسيدم واز ايشان خواستم كه جريان را تعريف كند كه گفت: روزى جلو قهوه خانه حاجى خليل در روستاى جمكران نشسته بودم. قبلا شنيده بودم كه شخصى به نام حسين آقا از قسمت نخاع دچار ضايعه شده وبراى معالجه حتى به خارج هم رفته بود، ولى همه او را جواب كرده بودند. آن روز او را ديدم واز او خواستم كه چند روزى با هم باشيم وبه مسجد جمكران مشرف شويم، امّا حسين آقا گفت: فايده اى ندارد. من به بهترين دكترها مراجعه كرده وجواب نشنيده ام. من اصرار زيادى كردم. او پذيرفت. مدّت چهل روز با هم بوديم وبه مسجد جمكران مشرف مى شديم. روز چهلم به حسين آقا گفتم: مواظب باش كه امروز، روز چهلم است. با هم به صحرا رفتيم. مدتى قدم زديم ودوباره به مسجد برگشتيم. وارد مسجد كه شديم به حسين آقا گفتم: خسته ام مى روم اطاق بغل مسجد تا كمى بخوابم. حسين آقا گفت: من هم مى روم نماز بخوانم.
مدتى در اتاق خوابيدم. ناگهان سر وصداى زيادى در مسجد پيچيد ومن از خواب بيدار شدم. بيرون آمدم وديدم حسين آقا كه قبلا كمرش ناراحت بود، سنگ بزرگى از لب چاه برداشت وپرتاب كرد وهيچ دردى در كمر احساس نكرد. به او گفتم: چه شده؟ گفت: در مسجد نماز امام زمان (عليه السلام) را مى خواندم. وقتى نمازم تمام شد، نشستم وآقا سيدى را پهلوى خود احساس كردم. ايشان دست خود را به پشت من كشيد وفرمود: دردى در پشت تو نيست. وبعد فرمود: وقتى نماز امام زمان (عليه السلام) را خواندى، صلوات هم فرستادى؟ گفتم: خير.
فرمود: بفرست.
من پيشانى به مهر گذاشتم وصلوات مى فرستادم. ناگهان به فكرم رسيد كه او مرا از كجا مى شناخت وناراحتيم را از كجا مى دانست. سرم را از مهر برداشتم، امّا كسى را نديدم واحساس كردم كه هيچ ناراحتى ندارم).
منبع : شفا یافتگان
نویسنده : واحد تحقیقات مسجد مقدس جمکران
