انتظار ، نخست يك آرمان و عقيده است و سپس در عمل و عينيت آشكار مى گردد و انسان منتظر به مرزبانى و پاسدارى از حوزه جغرافيايى و فرهنگى و ايدئولوژى خود و همكيشان و هم مسلكان خويش مى پردازد و همواره در موضع ديده بانى است و هوشيارانه و تيزنگرانه به افق هاى دور و نزديك مى نگرد و هر تحرك و تحول و نقل و انتقالى را در اردوگاه هاى دشمن زير نظر مى گيرد و در سنگر دفاع ايدئولوژيكى و زمينى و جغرافيايى ، دشمن را از پيشروى باز مى دارد ، و در صورت فراهم بودن زمينه به تهاجم نيز دست مى يازد.
اين است كه جامعه منتظر همواره به آمادگى نظامى و دفاعى فرا خوانده شده است و تهيه ابزار جنگ و قدرت از هر مقوله و با هر كيفيت ، تكليف گشته است . فقها در كتاب جهاد بحثى را تحت عنوان((مرابطه))و((رباط))ذكر كرده اند ، به اين معنا كه مومنان در مرزها اقامت گزينند و آمادگى كامل داشته باشند تا در هنگام حمله و تهاجم ناگهانى دشمن دفاع كنند و كشور را نجات دهند.
معناى ديگر مرابطه و رباط ، پيوند و رابطه با امام و در خدمت امام زيستن و مرزبان دستورها و خواسته هاى امام بودن است . به اين معنا كه جامعه ى مومنان با امام خويش ارتباط برقرار كنند و به ريسمان ولايت امام چنگ زنند و با او هم پيمان شوند و به يارى امام متعهد گردند. اين قسم از((مرابطه))بر هر فرد واجب عينى است ، نيابت بردار نيست ، و پايه اى از پايه هاى ايمان است و عملى بدون آن پذيرفته نمى شود. (55)
امام صادق عليه السلام در تفسير آيه :يا ايها الذين آمنوا اصبروا و صابروا و رابطوا و اتقوا الله لعلكم تفلحون(56) ؛ فرمود:اصبروا على المصآئب و صابروا على الفرآئض و رابطوا على الائمه عليهم السلام(57) ؛((در برابر مشكلات شكيبايى ورزيد و در انجام تكليف ها و مسئوليت ها پايدار باشيد و با امامان مرابطه برقرار كنيد.))
و در روايتى ديگر از امام صادق عليه السلام آمده است كه((رابطوا))به معناى حضور نزد امام است (58)
55- مكيال المكارم ، ج 2 ، ص 425.
56- سوره آل عمران ، آيه 200.
57- تفسير على بن ابراهيم ، ج 1 ، ص 129.
58- الغيبة ، نعمانى ، ص 199.
منبع :کتاب موعود شناسی و پاسخ به شبهات
نویسنده :علی اصغر رضوانی
انتشارات مسجد مقدس جمکران
