پيروان ولايت اهل بيت عليهم السلام ومنتظران ظهور امام زمان عليه السلام از مقامي بلند در نزد خداوند متعال برخوردارند. گر چه لازمه تشيع ومحبت، پيروي از دستورات پيشوايان است، ولي بلندي مرتبه پيروان اهل بيت عليهم السلام از جهت اعمال نيک ورفتار پسنديده آنان نيست، تقرب آنها در نزد خداوند متعال، ابتداء به جهت پيروي آنان از امامي است که خداي سبحان برگزيده وبه اطاعت او امر کرده است. حق تعالي از زبان حضرت ابراهيم عليه السلام مي فرمايد: (فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي). پس هر کس پيرو من باشد، او از من است.(24) حضرت باقر عليه السلام در ذيل آيه فوق فرمودند: (من أحبَّنا فهو منّا أهل البيت). هر کس که ما را دوست بدارد، از ما اهل بيت مي باشد. راوي از اين مقام بلند (از اهل بيت بودن) براي دوستدارن اهل بيت شگفت زده شد، امام براي روشن ساختن او به آيه فوق استناد نموده، فرمودند: پس هر کس پيرو من باشد، او از من است.(25) ...
پس حشر معنوي، ملکوتي واخروي هر کس با امامي است که از او در دنيا پيروي نموده است. لذا است که پيرو اهل بيت در نزد خدا ودر عالم آخرت ودر بهشت برين الهي در جايگاه رفيع اهل بيت عليهم السلام جاي داشته، علت اين مقام بلند، حشر دنيوي او با آن ذوات مقدسه است. خداي متعال مي فرمايد: (وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَداءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً). آن کس که از خدا ورسول پيروي کند، پس آنان همراه کساني که خدا به آنان نعمت عطا کرده است، يعني با انبياء وصديقين وشهداء وصالحين خواهند بود وچه نيکو همراهاني هستند!(26) به فرموده حضرت رضا عليه السلام، شيعيان ودوستداران اهل بيت عليهم السلام مصداق آيه فوق بوده، همنشين انبياء وصديقين وشهداء وصالحين خواهند بود.(27)
دوستداران اهل بيت عليهم السلام با پيروي از پيشوايان الهي در حزب خدا وارد گشته، مصداقي از اين آيه شريفه هستند: (وَمَنْ يَتَوَلَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَالَّذِينَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ). وآن کس که ولايت خدا ورسول، وولايت مومنين (ائمه عليهم السلام) را بپذيرد، پس بدرستي که حزب الهي پيروزند.(28) آنان با پيروي از ائمه معصومين عليهم السلام، در زمره بهترين خلق خدا قرار مي گيرند، زيرا خداي متعال مي فرمايد: (إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحاتِ أُولئِكَ هُمْ خَيْرُ الْبَرِيَّةِ). کساني که ايمان آورده اعمال نيکو انجام دهند، بهترين مخلوقات خدايند.(29) دانشمند بزرگ اهل سنت، سيوطي، با نقل روايات متعدد، مصداق اين آيه را امير المومنين عليه السلام وپيروان آن حضرت قلمداد نموده است.(30)
دوستداران اهل بيت را خدا دوست داشته، آنان آن چنان مقامي در نزد حق متعال دارا هستند که علي بن ابي طالب در نزد رسول خدا دارا است، خداي عز وجل خطاب به رسول خدا فرمود: (محبّوا علي منّي حيث علي منک). دوستداران علي در نزد من همانگونه اند که علي در نزد تو است.(31) در روايات بسياري، مقام دوستداران اهل بيت عليهم السلام در قيامت ورتبه آنان در نزد خداوند، مقام شهيدان راه حق قرار داده شده است. امير المومنين عليه السلام فرمودند: (من مات منکم علي فراشه وهو على معرفه حقّ ربّه وحقّ رسوله وأهل بيته مات شهيداً). کسي که بر بستر خويش بميرد وحق پروردگار وپيامبرش آشنا باشد وحق اهل بيت را بشناسد، شهيد از دنيا رفته است.(32) مقام آنان آن چنان در نزد خداوند متعال بلند است که: ملائکه آسمان، همانگونه به پيروان اهل بيت عليهم السلام در زمين مي نگرند که اهل زمين به ستارگان نظر مي کنند.(33)
لذا است که هر گاه کسي از شيعيان از دنيا رود، فرشتگان به تشييع جنازه او مي پردازند، چنانکه در تشيع جناره رباح _ غلام سياه آل نجار _ هفتاد هزار گروه از ملائکه شرکت نمودند. رسول خدا صلى الله عليه وآله وسلم در توضيح اين مرتبه رفيع، فرمودند: (والله ما نال ذلک إلاَّ بحبّک يا علي). بخدا قسم رباح به اين مقام نرسيد مگر بخاطر دوستي تو اي علي.(34) ولي بلندي مقام پيروان اهل بيت عليهم السلام در قيامت آشکارتر مي گردد، زيرا که حقائق در آنجا آشکار مي شود. رسول اکرم صلى الله عليه وآله وسلم فرمودند: خداي بزرگ، گروهي را (در قيامت) بر مي انگيزد که صورتهاي آنان نوراني است وبر جايگاهي از نور قرار گرفته اند ولباسي نوري به تن کرده، در سايه عرش خدا جاي گرفته اند. آنان پيامبر نيستند. ولي منزلتي چون انبياء دارند. آنان شهيد نيستند ولي از مقام شهدا برخوردارند. ابوبکر پرسيد: آيا من از آنان هستم! فرمودند: خير. عمر پرسيد: آيا من از آنان هستم! فرمودند: خير. آنگاه عبد الله بن مسعود پرسيد: آنان چه کساني هستند؟ رسول خدا، دست مبارک را بر سر حضرت علي عليه السلام قرار داده فرمودند: اين مرد وشيعيان او هستند.(35) کوتاه سخن آنکه هر آيه اي از قرآن که در تمجيد اقوامي وارد شده، سخن از ورود آنان به بهشت مي گويد، در شان اهل بيت وپيروان آنان نازل گرديده است.(36) از اين روي انسان عاقل، با توجه به مطالب فوق ولايت اهل بيت ومحبت آنان را خفيف نشمرده، به اهميت آن قائل است وجز در خانه اهل بيت را نمي کوبد وجز به امام زمان عليه السلام مراجعه نمي کند. زيرا که از هيچ طريق ديگري نمي توان به اين مقام نائل آمد. ولي آيا مگر طريق ديگري وجود دارد؟!(37)
(24)سوره ابراهيم: 36.
(25)تفسير عياشي 2: 231/ ح 32.
(26)سوره نساء: 69.
(27)تفسير عياشي 1: 256/ ح 189.
(28)سوره مائده: 56.
(29)سوره بينه: 8 .
(30)تفسير درّ المنثور/ سيوطي 6: 379.
(31)مئة منقبة: منقبت 20؛ غاية المرام: 585/ ح 76.
(32)نهج البلاغه: خطبه 232.
(33)عيون اخبار الرضا 2: 2/ ح 2، به نقل حضرت رضا عليه السلام از امام صادق عليه السلام.
(34)بحار 39: 289/ ح 84 ، به نقل از امام صادق عليه السلام.
(35)امالي شيخ صدوق: 147/ مجلس 42؛ بحار 68: 8 و9/ ح 3؛ فضائل الشيعه: 11 و12/ ح 11.
(36)کافي 8: 36/ ح 6، از امام صادق عليه السلام.
(37)مضمون روايتي از امام صادق عليه السلام در بحار 27: 75/ ح 3، محبت ما را کوچک نشماريد...
