اعتقاد شيعه بر عصمت انبياء از بدو تولد مي باشد. بعضي از دلايل ارائه شده براي عصمت مطلق بوده و شامل دوران قبل از بعثت و قبل از بلوغ هم مي شود. به عنوان نمونه به طور مختصر يکي از ادله بيان مي شود. پيامبران براي تعليم و تربيت آدمي ارسال شده اند و تحقق کامل اين غرض مهم تنها در صورتي است که آنها در تمامي رفتار و اعمالشان به طور مطلق سرمشق و اسوه انسان ها باشند و کلامشان با رفتار و اعمالشان تطابق داشته باشد. توجه داريم که اسوه بودن انبياء مطلق بوده و مربوط به همه جوانب زندگي و همه مراحل عمر است. اين بيان عصمت را به طور مطلق اثبات مي کند. قبلا اشاره کرديم نسبت به عصمت در دوران طفوليت تفاسير گوناگوني شده است. حق اين است که چه در دوران طفوليت مکلف باشند و چه نباشند دليل مذکور در بالا شامل آن دوران مي شود. اگر قرار است که انسان ها از هر جهت به انبياء اعتماد کنند و کلام و عمل آنان را معيار و ملاک قرار دهند بايستي حتي در دوران طفوليت نيز خطايي از آنان سر نزند. قرآن کريم مي فرمايد: «هو الذي بعث في الاميين رسولا منهم يتلو عليهم آياته و يزکيهم و يعلمهم الکتاب والحکمه»؛ (جمعه، آيه 2).

و همين طور مي فرمايد: «يا ايها النبي انا ارسلناک شاهدا و مبشرا و نذيرا و داعيا الي الله باذنه و سراجا منيرا» ؛ (احزاب، آيات 45 و 46). در اين آيات، خداوند شأن پيامبر را صرفا پيام رسان معرفي نمي کند بلکه پيامبر معلم و تزکيه کننده انسانها و به عنوان شاهد بر مردم معرفي مي شود يعني پيامبر راهنماي مطلق و همه جانبه انسانها است. پـيامبران پيش از بعثت خود نيز از گناه به دور بودند يعنى خداوند آنان را راهنمايى مى كرد تا آنچه پـسـنـديـده است اختيار كنند , چرا كه وجود يك سوء پيشينه براى يك رهبر بزرگ كافى است كه موقعيت او را در دلها كوچك و متزلزل سازد وسرانجام نتواند رسالت خود را به خوبى انجام دهد . و بـه هـمين جهت مى بود كه خدا زندگى پيامبران را از آغاز شامل شگفتى ها قرار مى داد تا مردم بهتر از آنان پيروى كنند و كلماتشان اثر بيشترى داشته باشد , چنانكه همه مى دانيم حضرت عيسى (ع ) بـدون پـدر بـه دنيا آمد و اسحاق و يحيى از مادرانى عقيم و نازا به وجود آمدند و ... بنابراين چگونه ممكن است خدا رسالت را به عهده كسى كه سوء سابقه داشته است ومردم از او متنفر بوده اند قـرار دهـد ؟پس لازم است همه پيامبران از آغاز تا به انجام نيكوكار , صالح و معصوم باشندچنانكه قـرآن كريم در سوره انعام آيه 90 - 83 از حضرت ابراهيم , اسحاق , يعقوب ,داود , سليمان , ايوب , يـوسـف , موسى , هارون , زكريا , يحيى , عيسى , الياس ,اسماعيل , يسع , يونس و لوط - كه سلام خـدا بـر آنـان بـاد - بـه عنوان نيكوكاران و صالحين ياد مى كند و مى فرمايد ما اين افراد را - براى رسالت - انتخاب كرديم . تـاريـخ زنـدگى پيامبر اسلام (ص ) خود بهترين گواه اين موضوع است چرا كه از آغازبه خوبى و امـانـتـدارى و دفـاع از ستمديدگان و پاكدامنى و ... معروف بود به طوريكه دشمنان سرسخت اسلام نتوانستند در زندگى پرافتخار او كوچكترين نقطه ضعفى بيابند . ملا عبدالرزاق لاهيجى در ( گوهر مراد ) مى نويسد :مذهب و عقيده اماميه و دانشمندان شيعه بر اين است كه پيامبران در همه عمرمعصوم بوده اند و عقيده حق نيز همين است زيرا در اين صورت كه هيچ سابقه گناه نداشته باشند , مردم بهتر از آنان پيروى مى كنند و لطف خدا كه اساس نبوت و عصمت است به نيكوترين وجه انجام مى گيرد (1) .

بيست پاسخ، هئيت تحريريه موسسه در راه حق

1 - گوهر مراد صفحه 301

به نقل از سايت تبيان