حکمت 320 نهج البلاغه -روش صحيح پرستيدن (علمى)

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
وَ قَالَ [عليه السلام] لِسَائِلٍ سَأَلَهُ عَنْ مُعْضِلَةٍ
و درود خدا بر او ، فرمود: (شخصى مسئلة پيچيده اى سؤال كرد، فرمود: )
سَلْ تَفَقُّهاً وَ لَا تَسْأَلْ تَعَنُّتاً
براى فهميدن بپرس ، نه براى آزار دادن ؛

فَإِنَّ الْجَاهِلَ الْمُتَعَلِّمَ شَبِيهٌ بِالْعَالِمِ
كه نادان آموزش گيرنده، همانند داناست،
وَ إِنَّ الْعَالِمَ الْمُتَعَسِّفَ شَبِيهٌ بِالْجَاهِلِ الْمُتَعَنِّتِ .
و همانا داناى بى انصاف چون نادان بهانه جو است!.