حکمت 322 نهج البلاغه -ضرورت تقويت روحية مردم پس از جنگ(سياسى، اجتماعى)

بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیم
وَ رُوِيَ أَنَّهُ [عليه السلام] لَمَّا وَرَدَ الْكُوفَةَ قَادِماً مِنْ صِفِّينَ مَرَّ بِالشِّبَامِيِّينَ فَسَمِعَ بُكَاءَ النِّسَاءِ عَلَى قَتْلَى صِفِّينَ وَ خَرَجَ إِلَيْهِ حَرْبُ بْنُ شُرَحْبِيلَ الشِّبَامِيِّ وَ كَانَ مِنْ وُجُوهِ قَوْمِهِ فَقَالَ [عليه السلام] لَهُ
و درود خدا بر او ، فرمود: (وقتى امام از جنگ صفين باز مى گشت، به محله شباميان  رسيد، او از گريه زنان بر كشتگان جنگ را شنيد، ناگاه حرب بن شُرحبيل شبامى، بزرگ قبيلة شباميان خدمت امام رسيد به او فرمود)
أَ تَغْلِبُكُمْ نِسَاؤُكُمْ عَلَى مَا أَسْمَعُ

آيا آن گونه كه مى شنوم ، زنان شما بر شما چيره شده اند؟
أَ لَا تَنْهَوْنَهُنَّ عَنْ هَذَا الرَّنِينِ
چرا آنان را از گريه و زارى باز نمى داريد؟
وَ أَقْبَلَ حَرْبٌ يَمْشِى مَعَهُ وَ هُوَ [عليه السلام] رَاكِبٌ فَقَالَ [عليه السلام]
(حرب پياده و امام سوار بر اسب مى رفتند ، به او فرمود)
ارْجِعْ فَإِنَّ مَشْيَ مِثْلِكَ مَعَ مِثْلِى فِتْنَةٌ لِلْوَالِى وَ مَذَلَّةٌ لِلْمُؤْمِنِ .
باز گرد، كه پياده رفتن رييس قبيله اى چون تو(شخص محترم) پشت سر من(حاکم) ، موجب انحراف زمامدار و ذلت مؤمن است.