1- محمّد بن يزيد گويد: از امام رضا (ع) شنيدم كه فرمود: هر كس در راه خدا يك دوست به دست آورد، خانهاى در بهشت به دست آورده است.
2- شيخ صدوق در كتاب مجالس نقل كرده است كه لقمان به پسرش گفت: پسر عزيزم هزار دوست انتخاب كن و هزار دوست هم كم است و يك دشمن نگير زيرا يك دشمن هم زياد است.
3- حضرت على (ع) فرمود: بر تو باد به انتخاب دوستان خالص، زيرا هر گاه از آنها كمك بخواهى تكيهگاه و پشتيبان تو هستند.
هزار دوست و همدم زياد نيست ولى يك دشمن زياد است. در كتاب «الاخوان» اين حديث از امام صادق (ع) نقل شده است.
4- و آن حضرت از رسول اكرم (ص) نقل مىكند كه فرمود: كسى كه از پيش توشهاى نفرستد وارد بهشت نمىشود، گفته شد: اى رسول خدا هر كس بايد از پيش توشهاى بفرستد؟ فرمود: آرى، برادر دينى يكى از توشههاى اوست 5- (5) امام جعفر صادق (ع) فرمود: دوستانتان را در دنيا زياد كنيد زيرا در دنيا و آخرت سودمند هستند. در دنيا رفع نيازها به آنان وابسته است. اما در آخرت اهل دوزخ مىگويند: «ما شفاعتكننده و دوست نزديكى نداريم» (6) 6- (7) امام صادق (ع) فرمود: دوستانتان را زياد كنيد، زيرا براى هر مؤمنى دعاى اجابتشدهاى است.
و فرمود: دوست زياد بگيريد زيرا براى هر مؤمنى حقّ شفاعت است.
و نيز فرمود: برادران مؤمن را زياد كنيد، زيرا براى آنان در نزد خدا در روز قيامت دستى است كه به وسيله آن شفاعت مىكنند.
7- سيّد رضى در (نهج البلاغه) گويد: امير المؤمنين (ع) فرمود: ناتوانترين مردم كسى است كه از پيدا كردن دوست عاجز باشد، و ناتوانتر از او آن كسى است كه دوستى پيدا كند و از دست بدهد.
8- در كتاب مجالس شيخ طوسى، امام صادق (ع) از على بن ابى طالب (ع) نقل كرده است كه: از رسول خدا (ص) شنيدم كه فرمود: مؤمن ارجمند و بلند نظر، و منافق فريبكار و فرومايه است، و بهترين افراد با ايمان كسانى هستند كه با مؤمنين انس مىگيرند، و آن كه با ديگران انس نگيرد و ديگران با او مأنوس نشوند در او خيرى نيست. و نيز حضرت علىّ (ع) فرمود: از رسول خدا شنيدم كه فرمود:
بدترين مردم كسى است كه مؤمنان را دشمن بدارد و آنها هم او را در قلبشان دشمن بدارند. بدترين مردم افراد سخن چين و كسانى هستند كه بين دوستان جدايى مىاندازند، و از مردم عيبجويى مىكنند، خدا در روز قيامت به آنان به نظر رحمت نمىنگرد و مقام آنان را بالا نمىبرد. سپس حضرت على (ع) اين آيه را تلاوت فرمود:
«اوست كه به نصرت خود و يارى مؤمنان تو را پيروز گردانيد، و دلهاى مؤمنان را به يك ديگر مهربان ساخت.»
9- ايّوب بن نوح گويد: امام علىّ النقى (ع) به بعضى از دوستان ما نوشت، فلانى را عتاب كن و به او بگو: وقتى كه خدا براى بندهاى خير و خوبى مىخواهد اگر او را مورد عتاب قرار دهد وى عتاب را مىپذيرد و متنبّه مىگردد.
