باب استحباب خوشرفتارى با مردم و همسايگان‏

1- امام باقر (ع) فرمود: اگر مى‏توانى بر كسانى كه با آنها معاشرت مى‏كنى تفوق داشته باشى، اين كار را بكن.

2- امام جعفر صادق (ع) فرمود: خود را براى خوشرفتارى با همنشين خويش آماده كن، و خلق و خويت را نيكو گردان، و زبانت را نگه‏دار، و خشمت را فرو بر، و سخنان بيهوده را رها كن، و عفو را پيشه ساز، و بخشنده باش.

3- ابو ربيع شامى گويد: به حضور امام صادق (ع) رسيدم در حالى كه خانه پر از جمعيّت بود، فرمود: اى شيعيان آل محمد، آگاه باشيد از ما نيست كسى كه هنگام خشم بر خود مسلّط نباشد، و كسى كه با يارانش بخوبى رفتار نكند و به آنان كه با او خوش اخلاقى كرده‏اند خوش خلقى نشان ندهد، و با همنشينانش بخوبى معاشرت نكند، و نسبت به همسايگان خوشرفتار نباشد و رعايت نمك خوارگى را ننمايد.

4- امام باقر (ع) فرمود: زاير خانه خدا اجر و پاداشى ندارد اگر اين سه خصلت در او نباشد: 1- تقوايى كه او را از نافرمانى خدا بازدارد. 2- حلمى كه به وسيله آن جلو غضبش را بگيرد. 3- با همنشينان بخوبى رفتار نكند. 5- امام صادق (ع) فرمود: پدرم مى‏فرمود: زيارت‏كننده خانه خدا پاداش ندارد وقتى كه سه خصلت در او نباشد: 1- خلقى كه با دوستش بتواند بخوبى رفتار كند، 2- حلم و بردبارى كه با آن جلو خشم خود را بگيرد، 3- تقوايى كه او را از ارتكاب محرّمات الهى بازدارد.

6- امام صادق (ع) فرمود: از مروّت نيست كه انسان آنچه را كه در سفر از خوبى و بدى همسفر مى‏بيند بازگو كند.

7- عمار بن مروان گويد: امام جعفر صادق (ع) مرا نصيحت كرد و فرمود: تو را به پارسايى و برگرداندن امانت به صاحبانش، و راستگويى، و خوشرفتارى با همنشين سفارش مى‏كنم، و هيچ نيرو و قدرتى نيست مگر از آن خدا.

8- مفضّل بن عمر گويد: به خدمت امام جعفر صادق (ع) رسيدم، به من فرمود: چه كسى با تو همنشين است؟ عرض كردم مردى از برادران ايمانى من.

فرمود: چه كار مى‏كند؟ گفتم از موقعى كه با او آشنا شده‏ام جايش را نمى‏دانم. به من فرمود: آيا نمى‏دانى كسى كه چهل قدم با مؤمنى همگام باشد خدا از حقّ او در روز قيامت سؤال مى‏كند؟

9- امام صادق (ع) از پدرانش نقل كرده است كه: رسول خدا صلّى الله عليه و آله فرمود: هر كس سه خصلت در او نباشد عملش كامل نيست: 1- تقوايى كه او را از معصيت خدا باز دارد. 2- خلق و خويى كه با مردم مدارا نمايد. 3- بردباريى كه جهالت نادان را با آن برطرف سازد.

10- سيّد رضى در (نهج البلاغه) از حضرت امير (ع) نقل مى‏كند كه آن حضرت فرمود: چنان با مردم معاشرت كنيد كه اگر بميريد بر شما بگريند و اگر از آنها دور شديد مشتاق ديدار شما باشند.

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل: