حديث :
741 - عن ابى جعفر عليه السلام قال : الظلم ثلاثه ظلم يغفره الله و ظلم لا يغفرالله و ظلم لايدعه الله فاما الظلم الذى لايغفره فالشرك و اما الظلم الذى يغفره فظلم الرجل نفسه فيما بينه و بين الله و اما الظلم الذى لايدعه فالمداينه بين العباد.
ترجمه :
741 - امام باقر عليه السلام فرمود: ظلم سه گونه است : ظلمى كه خداوند آن را مى بخشايد و ظلمى كه خداوند آن را نمى بخشد و ظلمى كه خداوند آن را رها نمى كند (و پيگيرى مى كند) اما ظلمى كه خداوند آن را نمى بخشد شرك است و اما ظلمى كه آن را مى بخشد ظلمى است كه شخص بين خود و خدايش به خويشتن مى كند و اما ظلمى كه خداوند آن را وا نمى گذارد و پى گيرى ميكند ظلمى است كه بندگان در وام دادن و وام خواستن (و معاملات ) به يكديگر روا مى دارند.
حديث :
742 - و رواه الصدوق مثله و زاد و قال عليه السلام : ما ياخذ المظلوم من دين الظالم اكثر مما ياخذ الظالم من دنيا المظلوم
ترجمه :
742 - روايت گذشته را مرحوم شيخ صدوق (ره ) روايت فرموده با اين تفاوت كه در آن جمله زير را اضافه دارد كه حضرت فرمود: آنچه را كه ستمديده از دين ستمگر مى گيرد بسى بيشتر از چيزى است كه ستمگر از دنياى ستمديده مى ستاند.
حديث :
743 - عن شيخ من النخع قال : قلت لابى جعفر عليه السلام : انى لم ازل واليا منذ زمن الحجاج الى يومى هذا فهل لى من توبه ؟ قال : فسكت ثم اعدت عليه فقال : لاحتى تودى الى كل ذى حق حقه .
ترجمه :
743 - پيرمردى از نخع گويد: به امام باقر عليه السلام عرض كردم : من پيوسته از زمان حجاج تاكنون والى و كارگزار بوده ام آيا براى من نيز توبه اى هست ؟ (آيا توبه ام پذيرفته مى شود؟) حضرت سكوت نمود و من دوباره پرسشم را تكرار كردم . حضرت فرمود: خير مگر اينكه حق هر صاحب حقى را به او باز گردانى .
حديث :
744 - عن ابى بصير قال : سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول : من اكل من مال اخيه ظلما و لم يرده اليه اكل جذوه من النار يوم القيامه .
ترجمه :
744 - ابى بصير گويد: از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمود: كسى كه با ظلم و ستم از مال برادر خود بخورد و آن را به او بازنگرداند در روز قيامت پاره اى آتش را مى خورد.
حديث :
745 - عن ابى عبدالله عليه السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : من ظلم احدا و فاته فليستغفر الله له فانه كفاره له .
ترجمه :
745 - امام صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرموده است : هر كس به كسى ستمى كند و او را از دست بدهد (ديگر به او دسترسى نداشته باشد) پس بايد براى آن مظلوم از خداوند طلب مغفرت و بخشايش كند و همين مطلب مغفرت كفاره ستمى كه بر او نموده مى گردد.
حديث :
746 - قال ابوجعفر عليه السلام قال : رسول الله صلى الله عليه و آله : من اقتطع مال مومن غصبا بغير حقه لم يزل الله معرضا عنه ماقتا لاعماله التى يعملها من البر و الخير لايثبتها فى حسناته حتى يتوب و يرد المال الذى اخذه الى صاحبه .
ترجمه :
746 - امام باقر عليه السلام فرمود: رسول خدا فرموده است : كسى كه با قسمتى از مال مومنى را به ناحق غصب كند و براى خود بگيرد پيوسته خداوند از او روى گردان است و اعمالى را كه او انجام ميدهد (حتى ) اعمال نيك و خير او را بد مى داند و آنها را در حسنات و نيكى هاى او ثبت نمى كند تا زمانى كه توبه كند و مالى را كه به ناحق گرفته به صاحبش برگرداند.
