باب قطع رحم

باب قطع رحم
بَابُ قَطِيعَةِ الرَّحِمِ
1- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَيْنَةَ عَنْ مِسْمَعِ بْنِ عَبْدِ الْمـَلِكِ عـَنْ أَبـِي عـَبـْدِ اللَّهِ ع قـَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص فِى حَدِيثٍ أَلَا إِنَّ فِى التَّبَاغُضِ الْحَالِقَةَ لَا أَعْنِى حَالِقَةَ الشَّعْرِ وَ لَكِنْ حَالِقَةَ الدِّينِ
اصول كافى جلد 4 صفحه :46 رواية :1
ترجمه :
از حضرت صادق عليه السلام روايت شده كه رسولخدا (ص ) در ضمن حديثى فرمود: هر آينه بدرستيكه در دشمنى كردن با يكديگر ستردن و از بن بركندن است ، مقصودم ستردم مو نيست ، ولى ستردن دين است .

توضيح :
مـجـلسـى عـليه الرحمة گويد بجهت اينكه مصنف كتاب (شيخ كلينى ره ) اين حديث رادر اين بـاب آورده ايـن اسـت كـه دشـمـنـى كـردن بـا يـكـديـگـر شـامـل ارحـام نـيز مى باشد، يا براى اينستكه حالقه (ستردن ) در اخبار ديگر بقطع رحم تفسير شده است .
2- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفُضَيْلِ عـَنْ حـُذَيـْفـَةَ بـْنِ مـَنْصُورٍ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع اتَّقُوا الْحَالِقَةَ فَإِنَّهَا تُمِيتُ الرِّجَالَ قُلْتُ وَ مَا الْحَالِقَةُ قَالَ قَطِيعَةُ الرَّحِمِ
اصول كافى جلد 4 صفحه :46 رواية :2
ترجمه :
حـذيـفـه بـن مـنـصور گويد: حضرت امام صادق عليه السلام فرمود: از حالقه بپرهيزيد زيـرا كـه آن مـردادن را مـيـمـيراند (و نابودى ميكشاند) عرض كردم : حالقه چيست ؟ فرمود: قطع رحم است .

3- مـُحـَمَّدُ بـْنُ يـَحـْيـَى عـَنْ أَحـْمـَدَ بـْنِ مـُحـَمَّدِ بـْنِ عـِيسَى عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنْ بَعْضِ أَصـْحـَابـِنـَا عـَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ لَهُ إِنَّ إِخْوَتِى وَ بَنِى عَمِّى قَدْ ضَيَّقُوا عَلَيَّ الدَّارَ وَ أَلْجـَئُونـِي مـِنـْهـَا إِلَى بـَيـْتٍ وَ لَوْ تـَكـَلَّمـْتُ أَخَذْتُ مَا فِى أَيْدِيهِمْ قَالَ فَقَالَ لِيَ اصـْبـِرْ فـَإِنَّ اللَّهَ سَيَجْعَلُ لَكَ فَرَجاً قَالَ فَانْصَرَفْتُ وَ وَقَعَ الْوَبَاءُ فِي سَنَةِ إِحْدَى وَ ثَلَاثِينَ وَ مِائَةٍ فَمَاتُوا وَ اللَّهِ كُلُّهُمْ فَمَا بَقِيَ مِنْهُمْ أَحَدٌ قَالَ فَخَرَجْتُ فَلَمَّا دَخَلْتُ عَلَيْهِ قـَالَ مـَا حـَالُ أَهـْلِ بَيْتِكَ قَالَ قُلْتُ لَهُ قَدْ مَاتُوا وَ اللَّهِ كُلُّهُمْ فَمَا بَقِيَ مِنْهُمْ أَحَدٌ فَقَالَ هُوَ بـِمـَا صـَنـَعـُوا بـِكَ وَ بـِعـُقـُوقـِهـِمْ إِيَّاكَ وَ قـَطْعِ رَحِمِهِمْ بُتِرُوا أَ تُحِبُّ أَنَّهُمْ بَقُوا وَ أَنَّهُمْ ضَيَّقُوا عَلَيْكَ قَالَ قُلْتُ إِى وَ اللَّهِ
اصول كافى جلد 4 صفحه :47 رواية :3
ترجمه :
بـرخـى از اصـحـاب ما گويد: كه بحضرت صادق عرض كردم : برادران و عموزادگانم خانه ام را بر من تنك كرده و از همه آن خانه مرا بيك اطاق آن پناهنده كرده اند، و من چنانچه در ايـن بـاره اقـدام كنم آنچه در دست آنها است ميگيرم ؟ گويد: آنحضرت فرمود: صبر كن زيـرا خـداونـد بـرايـت گـشـايـشـى فـراهـم كـنـد، گـويـد: مـن منصرف شدم ، و وبائى در سال صد و سى و يك بيامد و بخدا سوگند همگى آنها مردند و يكنفر از آنها باقى نماند، گـويـد: مـن بـيـرون آمـدم (و بـنـزد آنـحـضـرت رفـتـم ) هـمـيـنـه بـر او وارد شـدم فرمود: حـال اهل خانه ات چطور است ؟ عرض كردم : بخدا سوگند همه آنها مردند، و يك نفر از آنها زنـده نـمـانـد، فـرمـود: ايـن براى آن كارى بود كه بتو كردند، و براى آن آزاريكه بتو رساندند و قطع رحميكه كردند نابود شدند، آيا ميخواست كه زنده باشندذ و بر تو تنگ بگيرند؟ عرض كردم : آرى بخدا سوگند.

توضيح :
مـجـلسـى (ره ) گـويـد: گـفـتـار آنـحضرت (((بعقوقهم ))) متعلق است به (((بتروا))) كه بـنـابـرايـن تـرجـمـه آن چنين مى شود: و بواسطه آزاريكه كردند نابود شدند، و تو از قـطـع رحـم آنـهـا بپرهيز (پايان كلام مجلسى ره ) ولى ظاهر عبارت چنان بود كه ترجمه شد و من وجهى بر اين حمل نديدم لذا از تغيير ظاهر عبارت در ترجمه خود دارى شد.
4- عـَنـْهُ عـَنْ أَحـْمـَدَ عـَنِ الْحـَسـَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِى عُبَيْدَةَ عَنْ أَبِى جـَعـْفـَرٍ ع قـَالَ فـِى كـِتـَابِ عـَلِيٍّ ع ثـَلَاثُ خِصَالٍ لَا يَمُوتُ صَاحِبُهُنَّ أَبَداً حَتَّى يَرَى وَبـَالَهـُنَّ الْبـَغـْيُ وَ قـَطِيعَةُ الرَّحِمِ وَ الْيَمِينُ الْكَاذِبَةُ يُبَارِزُ اللَّهَ بِهَا وَ إِنَّ أَعْجَلَ الطَّاعَةِ ثـَوَابـاً لَصـِلَةُ الرَّحـِمِ وَ إِنَّ الْقـَوْمَ لَيـَكـُونـُونَ فُجَّاراً فَيَتَوَاصَلُونَ فَتَنْمِى أَمْوَالُهُمْ وَ يـُثـْرُونَ وَ إِنَّ الْيـَمِينَ الْكَاذِبَةَ وَ قَطِيعَةَ الرَّحِمِ لَتَذَرَانِ الدِّيَارَ بَلَاقِعَ مِنْ أَهْلِهَا وَ تَنْقُلُ الرَّحِمَ وَ إِنَّ نَقْلَ الرَّحِمِ انْقِطَاعُ النَّسْلِ
اصول كافى جلد 4 صفحه :47 رواية :4
ترجمه :
حضرت باقر عليه السلام فرمود: در كتاب على عليه السلام استكه : سه خصلت استكه هـر كـه دارا بـاشد نميرد تاوبال آنرا ببيند: ستم ، و قطع رحم ، قسم دروغ كه بدان با خـدا بـجـنـگ رود، و هـر آيـنـه آن طـاعـتـيكه ثواب و اجرش زودتر برسد صله رحم است ، و بـراسـتـى (چه بسا) مردميكه از حق روگردانند و با هم پيوند كنند (و صله رحم كنند) پس امـوالشـان زيـاد شود و ثروتمند گردند. و بدرستيكه قسم دروغ و قطع رحم خانه ها را ويـران و خـالى از اهـل و خـانـمـان كـنـد، و خـويـشاوندى را از جابر كند، و از جاى بركندن خويشى مايه قطع نسل گردد.

5- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ صَالِحِ بْنِ السِّنْدِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِيرٍ عَنْ عَنْبَسَةَ الْعَابِدِ قـَالَ جـَاءَ رَجُلٌ فَشَكَا إِلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع أَقَارِبَهُ فَقَالَ لَهُ اكْظِمْ غَيْظَكَ وَ افْعَلْ فَقَالَ إِنَّهُمْ يَفْعَلُونَ وَ يَفْعَلُونَ فَقَالَ أَ تُرِيدُ أَنْ تَكُونَ مِثْلَهُمْ فَلَا يَنْظُرَ اللَّهُ إِلَيْكُمْ
اصول كافى جلد 4 صفحه :48 رواية :5
ترجمه :
عنبسة بن عابد گويد: مردى نزد حضرت صادق عليه السلام آمد و از نزديكان (و خويشان ) خـود بـآنـحـضـرت شـكـايت كرد، حضرت بوى فرمود: خشمت را فرو نشان و بكن (يعنى دائمـا خشمت را فرو نشان و در صدد انتقام برميا) عرض ‍ كرد: آنها ميكنند (آنچه مى خواهند) و مـيـكـنـنـد (و شما بمن دستور فرو نشاندن خشمم را ميدهى ؟) فرمود: آيا تو هم مى خواهى مانند آنان باشى تا خدا توجهى بشما نكند.

شــرح :
مجلسى (ره ) گويد: يعنى خدا رحمت خود را از همه شما در دنيا و آخرت باز دارد؟ و اما اگر بـا آنـهـا پـيـونـد كردى (و صله رحم كردى ) يا اينست كه باز گردند (و دست از آزار تو بردارند) پس رحمت حق شامل همه شما گردد و تو بآن سزاوارترى و حظت بيشتر است ، و يا اينستكه بازگشت نكنند، پس رحمت حق مخصوص تو گردد و هيچ انتقامى براى تو بهتر از اين نيست .
6- عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهـِيـمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص لَا تَقْطَعْ رَحِمَكَ وَ إِنْ قَطَعَتْكَ
اصول كافى جلد 4 صفحه :48 رواية :6
ترجمه :
حضرت صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا (ص ) فرموده : قطع رحم خود مكن اگر چه او از تو قطع كند.

7- عـِدَّةٌ مـِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ رَفَعَهُ عَنْ أَبِى حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ قـَالَ قـَالَ أَمـِيـرُ الْمـُؤْمـِنـِينَ ع فِى خُطْبَتِهِ أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِى تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ فـَقـَامَ إِلَيـْهِ عـَبـْدُ اللَّهِ بـْنُ الْكَوَّاءِ الْيَشْكُرِيُّ فَقَالَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ أَ وَ تَكُونُ ذُنُوبٌ تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ فَقَالَ نَعَمْ وَيْلَكَ قَطِيعَةُ الرَّحِمِ إِنَّ أَهْلَ الْبَيْتِ لَيَجْتَمِعُونَ وَ يَتَوَاسَوْنَ وَ هـُمْ فـَجـَرَةٌ فـَيـَرْزُقـُهـُمُ اللَّهُ وَ إِنَّ أَهـْلَ الْبـَيـْتِ لَيـَتـَفَرَّقُونَ وَ يَقْطَعُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً فَيَحْرِمُهُمُ اللَّهُ وَ هُمْ أَتْقِيَاءُ
اصول كافى جلد 4 صفحه :48 رواية :7
ترجمه :
ابـو حـمـزه ثـمـالى گـويد: اميرالمومنين عليه السلام در خطبه فرمود: پناه ميبرم بخدا از گناهانيكه در نابودى (گنه كار) شتاب كنند، عبدالله بن كواء يشكرى برخواست و گفت : اى اميرالمؤ منان مگر گناهانى هم هست كه در نابودى شتاب كنند؟ فرمود: آرى واى بر تو آن قـطع رحم است ، هر آينه (چه بسا) خاندانى هستند كه گردهم آيند و يارى هم كنند و با ايـنـكـه از حـق دورنـد خـداوند بآنها روزى دهد، و (چه بسا) خاندانيكه از هم جدا شوند و از همديگر ببرند پس خدا آنها را محروم (از روزى ) كند با اينكه پرهيزكارند.

8- عَنْهُ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ مَالِكِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِى حَمْزَةَ عَنْ أَبِى جَعْفَرٍ ع قَالَ قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ ع إِذَا قَطَّعُوا الْأَرْحَامَ جُعِلَتِ الْأَمْوَالُ فِى أَيْدِى الْأَشْرَارِ
اصول كافى جلد 4 صفحه :48 رواية :8
ترجمه :
حـضرت باقر عليه السلام فرمود: كه اميرالمؤ منين عليه السلام فرموده : هرگاه مردمان قطع رحم كنند اموال (و ثروتها) در دست اشرار قرار گيرد.

شــرح :
مـجـلسـى عليه الرحمة گويد: و اين بتجربه رسيده است و يكى از اسبابش اينستكه باهم مـخـاصـمـه و نـزاع كـنـنـد و نـزد حـكـام جـور و ظـلمـه بـمـرافـعـه مـيـرونـد، پـس امـوال خـود را بـا آنـهـا رشـوه دهـنـدو در نـتـيـجـه بـآنـهـا منتقل شود، و نيز هنگاميكه باهم نزاع كردند و همديگر را كمك نكردند اشرار بر آنها مسلط كردند و آن اموال را از دست آنها بگيرند.

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن