مناظره در زمينهء اجراي عدالت در ميان زنان

مردي از گروهک زنديقان , از ابوجعفر احول معروف به مؤمن الطاق پرسيد: معناي آيهء فَانْكِحُوا ما طابَ لَكُمْ مِنَ النِّساءِ مَثْنى‏ وَ ثُلاثَ وَ رُباعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلَّا تَعْدِلُوا فَواحِدَة  (6)
از زنان هر چه خوش داريد، دو يا سه و يا چهار زن را به همسرى درآوريد. پس اگر بيم آن داريد كه عدالت را رعايت نكنيد، به يك همسر بسنده كنيد چيست و با آيهء  ُ وَ لَنْ تَسْتَطِيعُوا أَنْ تَعْدِلُوا بَيْنَ النِّساءِ- وَ لَوْ حَرَصْتُمْ فَلا تَمِيلُوا كُلَّ الْمَيْلِ فَتَذَرُوها كَالْمُعَلَّقَة (ِ هرگز نميتوانيد بين زنان عدالت بكار بريد گرچه بسيار علاقه بخرج دهيد پس متوجه باشيد كه زياد روى در تمايل بيك طرف پيدا نكنيد. ) (7) چگونه سازگار است ؟
ابوجعفر مي گويد:من نتوانستم به آن مرد پاسخ دهم . به مدينه آمدم , از امام ابوعبدالله (ع ) سؤال کردم . فرمود :
مورد آيهء نخست , لزوم رعايت عدالت و دادگري در نفقه و هزينهء زندگي همسران و مورد آيهء دوم عدم امکان عدالت در محبت و عشق و علاقه است .
مؤمن الطاق مي گويد: به ديار خويش برگشتم و پاسخ آن مرد زنديق را دادم . او گفت : اين مطلب را از حجاز آورده اي (يعني از امام جعفر بن محمد صادق عليهما السلام ) . (8)
........................................................................
6 النساء 3
7 النساء 129
8 بحارالانوار, ج 10 ص 202

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن