2- خودداري از بخشش و احسان بدگماني به خداوند است.
3- خانواده انسان به منزله اسيران او هستند . پس هر كس داراي نعمت بود بايد بر خانواده اش فراخ بگيرد ؛ اگر نكند ، بيم آن است كه نعمت از دست او بيرون رود .
4- احسان آن چيزي است كه پيشدستي كني ، اما آنچه پس از سئوال و درخواست ميدهي ، در برابر آبروئي است كه در جلوي تو ريخته شده است .
5- منت گذاشتن و به رخ كشيدن احسان آنرا از بين مي برد .
6- به همديگر هديه بدهيد تا دوستي و محبت پيدا كنيد ، چون هديه ،كينه را از بين مي برد .
7- دلها سرشته شده با دوستي و محبت كسيكه سود رسان است و دشمني و بغض كسيكه بي فايده و ضرر زن است.
8- احسان زكات نعمتها است و شفاعت و پا در مياني ، زكات مقام و منزلت است و بيماريها زكات بدنهاست و عفو و گذشت زكات پيروزي است . و آنچه زكاتش پرداخت گرديده تضمين شده است و از دست رفتني نيست .
9- شادماني در گرو سه چيز است : وفاداري ، حفظ حقوق مردم و پايداري در مشكلات و سختيها .
10- هر كه به سه چيز علاقمند نباشد گرفتار سه امر ديگر مي شود : هر كه طالب سلامتي و خواهان صلح نباشد ، گرفتار خواري و ذلت مي شود و هر كه اهل احسان و نكوكاري نباشد ، پشيمان مي گردد و هر كه دوست زياد نگيرد ، زيان مي بيند .
11- سه چيزاست كه در هر كه باشد آقاست : فرو خوردن خشم ، گذشت از گناهكار، و احسان و صله با مال و جان .
12- سه چيز محبت مي آورد : دينداري ، فروتني ، و احسان و بخشش مال .
