مقتل امام حسين (علیه السلام) – 168
24 - طبرى گويد:
عمر سعد در ميان يارانش ندا داد: چه كسى حاضر است اسب بر بدن حسين عليه السلام بتاراند؟ ده نفر آماده شدند. اسحاق بن حيوه هم از آنان بود (كسى كه پيراهن امام حسين را در آورد و بعدها دچار بر ص شد). نيز احبش بن مرثد. آنان آمدند و با اسبهايشان سينه و پشت آن حضرت را لگدكوب كردند. احبش بن مرثد مدتى پس از آن در ميدان نبردى ايستاده بود كه تيرى بر قلبش فرود آمد و مرد. (3)
25 - سيد بن طاووس گويد:
عمر سعد در ميان يارانش صدا زد: چه كسانى حاضرند اسب بر بدن امام حسين عليه السلام بتازند؟ ده نفر پذيرفتند: اسحاق بن حوبه (حويه ، حيوه )، اخنس بن مرثد، حكيم بن طفيل ، عمر بن صبيح رجاء بن منقذ، سالم بن خيثمه ، صالح بن وهب ، واحظ بن غانم ، هانى بن ثبيت و اسيد بن مالك . آنان با سم اسبهايشان جسد امام را لگدكوب كرده و پشت و سينه اش راله كردند.
راوى گويد: اين ده نفر نزد اين ملعون آمدند. اسيد بن مالك يكى از آنان گفت : ما بوديم كه سينه را پس از پشت ، لگد كوب كرديم ... اين زياد گفت : شما كيستيد؟ گفتند: ما با اسبهاى خود بر پشت حسين تاختيم تا آنكه استخوانهاى سينه اش را خرد كرديم . دستور داد جايزه اندكى ! آنان بدهند. ابوعمر زاهد گويد: به آنان ده نفر نگاه كرديم ، ديديم همه شان زنازاده اند. مختار آنان را دستگير كرد و دست و پايشان را بست و دستور داد لگد كوب اسبها كنند تا آنكه هلاك شوند.
منبع : مقتل امام حسين (علیه السلام)
تالیف:گروه حديث پژوهشكده باقرالعلوم - جواد محدثى
