بنا به نقل نويسنده "وقايع الايام" نزول كتاب آسمانى "انجيل" بر حضرت عيسى بن مريم(ع) در روز سوم ماه رمضان واقع گرديد،(1) ولى ابن كثير در يك روايت، نزولش را سيزدهم(2) و در روايتى ديگر در روز هيجدهم ماه رمضان دانسته است.(3)
پس از عروج حضرت عيسى(ع) به آسمان، كتاب مقدس "انجيل" دستخوش تغيير و تحول و حتى نابودى گرديد. تا اين كه نخستين كتابى كه به نام "انجيل" به قيد كتابت درآمد، "انجيل ماركيون" بود، كه حدود 134 سال پس از ميلاد مسيح(ع) در آسياى صغير و يا در يونان تأليف گرديد.
پس از آن، كتاب هاى ديگرى از سوى مبلغان و پيشوايان مذهبى به نام "انجيل" تأليف شد.(4)
در قرن چهارم ميلادى، پس از گرايش "كنستانتيس اول" امپراتورى روم به مسيحيت، كليساى مسيحيت با تشكيل انجمنى به بحث و بررسى درباره انتخاب كتب معتبر و مقدس مسيحيت پرداخت و از ميان بيش از 160 انجيل و رسائل و تواريخ مربوط به مسيحيت كه در كليساها و مجامع مذهبى قرائت مى شد، تنها 27 كتاب را برگزيد و آن ها را در مقابل تورات كه به "عهد عتيق" معروف بود،"عهد جديد" ناميدند.(5)
از ميان اين 27 كتاب، چهار كتاب در ميان مذاهب مختلف مسيحيت به عنوان انجيل برتر شناخته شد، كه عبارتند از: انجيل متى، انجيل مرقس، انجيل لوقا و انجيل يوحنا. تمامى اين كتاب ها، ده ها سال پس از عروج مسيح(ع) گردآورى شدند.(6)
گفتنى است كه از ميان كتاب هاى مقدس مسيحيان، "انجيل برنابا" كه خود "برنابا = BARNABAS" از حواريون حضرت مسيح(ع)، نويسنده آن بود، مطالبش با متون تاريخى مطابقت داشت و با اخبار قرآن مجيد درباره حضرت عيسى(ع) و داستان هاى وى موافقت زيادى داشت، ولى به عللى مورد تصويب كليساى مسيحيت قرار نگرفت و از گردونه خارج گرديد.(7)
به هر روى، آن چه به نام "انجيل" هم اكنون در ميان مسيحيان و غير مسيحيان موجود است، انجيل اصلى حضرت عيسى(ع) نيست. بلكه روايات و برداشت هاى حواريون و يا شاگردان حواريون آن حضرت مى باشد.
1- وقايع الايام (شيخ عباس قمى)، ص 22
2- البدايه و النهايه (ابن كثير)، ج3، ص 11
3- همان، ج2، ص 92
4- اسلام و عقائد و آراء بشرى (علامه يحيى نورى)، ص 452
5- همان، ص 445
6- همان، ص 448
7- همان، ص 453
