كتاب مقدس (تورات) در ششم ماه مبارك رمضان بر حضرت موسى(ع)، پيامبر رهايى بخش بنى اسرائيل از جور و ستم فرعونيان، نازل گرديد.(1)
گفتنى است كه از تورات و انجيل، به عهدين (يعنى عهد عتيق و عهد جديد) ياد مى گردد(2) و به شهادت تاريخ و منابع موثق، هيچ يك از كتاب هاى آسمانى پيامبران، جز قرآن كريم، چيزى بر جاى نمانده است و تمامى آن ها به دست طاغوت ها و ستمگران عصر نابود شده اند و آن چه كه هم اكنون به نام انجيل و تورات، در ميان پيروان مسيح و يهود وجود دارد، كتاب هاى اصلى آنان نيست. بلكه برداشت هايى از آن كتاب ها شريف است، كه از سوى پيشوايان مذهبى و مقدس اين دو كيش، تدوين و منتشر گرديده است و بى ترديد، دچار تحريف و زيادتى و كاستى هاى فراوانى مى باشند.(3)
1- البدايه و النهايه (ابن كثير)، ج2، ص 92 و ج3، ص 11؛ تاريخ اليعقوبى، ج2، ص 34
2- اسلام و عقائد و آرائ بشرى (علامه يحيى نورى)، ص 404 و ص 445
3- همان، ص 405 و ص 454
