بنابراين، فاطمهى زهرا كه يكى از حضرات معصومين عليهمالسلام مىباشند، هر گونه اسائهى ادب و جرات و جسارت و بغض و كينه عملى به ساحت آن بزرگوار كيفر شديدى در پى خواهد داشت.
از نظر حديثى نيز روايات زيادى در اين زمينه آمده و از جمله از حضرت امام صادق عليهالسلام مىخوانيم كه مىفرمايند:
«چون حضرت مهدى عجل اللَّه تعالى فرجه الشريف ظهور كند، پس از اقداماتى، به كيفر قاتلان ستمگر مادرش فاطمه عليهاالسلام مىپردازد و به سراغ قبر آنان مىرود و آنان را زنده مىكند، و به محاكمه مىكشد و پس از آن به دارشان آويزان مىكند و پس از باز كردن از دار، به پيكبر كثيفشان آتش مىزند. (1) »
اين حديث مىرساند ستمگرانى كه به خانه آن حضرت هجوم برده، وى را مصدوم نموده، بچهاش را كشته و خانهاش را به آتش كشيدند، چه كيفر سنگينى در اين جهان دارند.
در اينجا توجه شما را به يك تاريخ زنده، كه نتيجه مطلوبى در اين بحث دارد جلب مىكنم:
رسول خدا هنگامى كه مكه را فتح كرد، همه را آزاد ساخته و از انتقام گرفتن چشمپوشى نمود، ولى از چهار نفر زن و شش نفر مرد نگذشت و آنان را مهدور الدم اعلان كرد. (2)
از جمله اين اشخاص كه واجب القتل اعلان شد هبارين اسود بود. او هنگامى كه دختر بزرگ پيامبر صلى اللَّه عليه و آله (حضرت زينب) عازم مدينه بود، به تعقيبش پرداخت و با نيزهاى كه به وى زد، باعث شد كه آن بانوى گرامى بچهى خود را كه در شكم داشت سقط كند.
رسول گرامى فرمود: هر كجا به هبار دست يافتيد، دستها و پاهاى او را قطع نموده و سپس به قتل رسانيد. (اقطعوا يديه و رجليه ان قدرتم عليه، ثم اقتلوه) (3)ابن ابىالحديد معتزلى مىگويد:من اين خبر تاريخى پيامبر را به نقيب خود ابوجعفر خواندم او گفت: پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله به جهت ترساندن زينب و سقط جنين وى، خون هبار را مباح اعلان كرد. (او اضافه كرد:) از اين حديث استفاده مىشود كه اگر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله در زمان فاطمه عليهاالسلام زنده بود، خون آنان را كه فاطمه عليهاالسلام را ترسانده و محسنش را كشتند، مباح اعلان مىفرمود.
ابن ابىالحديد پرسيد: اجازه مىدهى من جريان ترساندن فاطمه عليهاالسلام و كشته شدن محسنش را از تو نقل كنم؟
او گفت: از من نقل نكن و بطلان آن را نيز نقل نكن، زيرا من متوقفم. (4)
هذا الخبر قراته على النقيب ابىجعفر فقال: اذا كان رسولاللَّه صلى اللَّه عليه و آله اباح دم هباربن الاسود لانه روع زينب فالقت ذا بطنها، فظهر الحال انه لو كان حيا لاباح دم من روع فاطمه حتى القت ذا بطنها...
خوانندگان عزيز توجه مىفرمايند كه كيفر دشمنان و ستمگران فاطمه عليهاالسلام از نظر شيعه و سنى قتل است و اين مساله موضوعى است مسلم كه دانشمندان فريقين به آن عقيده دارند.
1ـ بحارالانوار، ج 52، ص 386، ح 201 «اذا قدم القائم (ع) ثم يخرجهما غضين رطبين، فيلعنهما و يتبرا منهما و يصلبهما ثم ينزلهما و يحرقهما.
2ـ 1ـ عكرمه بن ابى جهل 2- هبار بن اسود 3- عبداللَّه بن سعد 4- مقيس بن صبابه 5- حويرث بن نفيل 6- عبداللَّه بن هلال 7- هند دختر عتبه 8- ساره كنيز خواننده 9- و قينتين 10- قريبا. ابن ابىالحديد، ج 17، ص 275.
3ـ شرح ابن ابىالحديد، ج 18، ص 14.
4ـ شرح ابن ابىالحديد، ج 14، ص 193.
