و اين است كه مى گوييم:
وَمَنِ اعْتَصَمَ بِكُمْ فَقَدِ اعْتَصَمَ بِاللَّهِ؛
و آن كه به شما تمسّك جويد در واقع به خدا تمسّك جسته است.
راغب اصفهانى درباره كلمه «عصم» مى گويد:
العصم: الإمساك، والاعتصام الاستمساك؛1
هر كه به اهل بيت تمسّك كند به خدا تمسّك كرده است. اين جمله نيز بر عصمت، بلكه بالاتر دلالت دارد و شواهد بر آن نيز فراوان است: خداوند متعال فرموده:
(وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللّهِ جَميعًا وَلا تَفَرَّقُوا)؛2
همگى به رشته الاهى تمسّك نماييد و متفرق نشويد.
در روايتى حضرت فرمودند:
نحن حبل اللّه... .3
و در حديثى رسول اللّه صلى اللّه عليه وآله فرمودند:
إنّي تارك فيكم ما إنْ تمسّكتم به لن تضلّوا: كتاب اللّه وعترتي أهل بيتي... .4
1 . المفردات فى غريب القرآن: 336.
2 . سوره آل عمران (3): آيه 103.
3 . ر.ك: صفحه 177 از همين كتاب.
4 . ر.ك: نفحات الازهار في خلاصة عبقات الأنوار، جلدهاى 1 ـ 3.
