افکار ابن تیمیه در بوته نقد - پيش گفتار

آیت الله سید علی میلانی

دانشمندانى از شيعه و سنّى از ديرباز در مورد ابن تيميّه، باورها و انديشه هاى او كتاب هايى نوشته اند. براى شناخت ابن تيميّه و آن چه در كتاب هاى او آمده و براى آگاهى از آن چه بزرگان اهل سنّت درباره او گفته اند، بايد در سه فصل سخن گفت:
فصل نخست: باورها و اعتقادات وى;
فصل دوم: علم و ميزان دانش او;
فصل سوم: تقوا و عدالت او.
به طور كلّى، هر گاه بخواهيم از هر شخصيّتى بهره علمى ببريم و از او پيروى كنيم و معالم دين و معارف شريعت را از او بگيريم، ناگزير بايستى در اين سه جهت به تمام و كمال رسيده باشد:
عقايدش منحرف نباشد،
عالم و دانشمند راستين باشد،
و در سلوك خويش يعنى در گفتار، نوشتار و اعمالش عادل باشد.
زيرا كسى كه از جهات فكرى و عقيدتى منحرف است نمى تواند هدايت گر باشد و انسان جاهل و نادان هيچ گاه نمى تواند پيشوا باشد و سخن شخص فاسق پذيرفته نخواهد بود و بر گفتارش نبايد ترتيب اثر داد.
البته اگر بخواهيم درباره ابن تيميّه از همه ابعاد به تفصيل بحث نماييم، سخن به درازا خواهد كشيد و از حوصله اين مختصر خارج خواهد شد. از اين رو، بهتر است كه نگاهى فقط به مهم ترين كتاب او منهاج السنّه داشته باشيم و تنها آن طعنه هايى را كه به مقام شامخ امير مؤمنان على و اهل بيت عليهم السلام زده بيان نموده و به آن بسنده كنيم.
همين مطلب پس از عرضه كردن گفتارهاى او بر قرآن و حديث به خصوص با توجه به آن چه در كتاب هاى معتبر اهل سنّت آمده، براى شناخت وى از نظر فكر و اعتقاد، عدالت و تقوا و علم و فضيلت كافى است.
اميد آن كه اين كوشش براى كسانى كه از او پيروى، يا بر گفته هاى او اعتماد مى كنند، مفيد باشد.
سيد على حسينى ميلانى

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن