پيامبران وامّتها

پيامبران وامّتها
شفا یافتگان – 64

(كانَ مِنْ تَقْديرِ اللّهِ جَلَّ جَلالُهُ وَلُطْفِهِ بِعِبادِهِ وَحِكْمَتِهِ: أَنْ جَعَلَ أَنْبِيائَهُ مَعَ هذِهِ الْمُعْجِزاتِ فى حال غالِبينَ وَأُخْرى مَغْلُوبينَ وَفى حال قاهِرينَ وَأُخْرى مَقْهُورينَ وَلَو جَعَلَهُمُ اللّهُ فى جَميعِ أَحْوالِهِمْ غالِبينَ وَقاهِرينَ وَلَمْ يَبْتَلِهِمْ وَلَمْ يَمْتَحِنْهُمْ، لاتَّخَذَهُمُ النّاسُ آلِهَةً مِنْ دُونِ اللّهِ عَزَّ وَجلَّ، وَلَما عُرِفَ فَضْلُ صَبْرِهِمْ عَلَى الْبَلاءِ وَالْمِحَنِ وَالاِْخْتِبارِ.

وَلكِنَّهُ جَعَلَ أَحْوالَهُمْ فى ذلِكَ كَأَحْوالِ غَيْرِهِمْ، لِيَكُونُوا فى حالِ الْمِحْنَةِ وَالْبَلْوى صابِرينَ وَفى حالِ اْلعافِيَةِ وَالظُّهُورِ عَلَى الاَْعداءِ شاكِرينَ، وَيَكُونُوا فى جَميعِ أَحْوالِهِمْ مُتَواضِعينَ غَيْرَ شامِخينَ وَلا مُتَجَبِّرينَ وَلِيَعْلَمَ الْعِبادُ أَنَّ لَهُمْ عَلَيْهِمُ السَّلامُ إِلهاً هُوَ خالِقُهُمْ وَمُدبِّرُهُمْ، فَيَعْبُدُوهُ وَيُطيعُوا رُسُلَهُ، وَتَكُونَ حُجَّةُ اللّهِ ثابِتَةً عَلى مَنْ تَجاوَزَ الْحَدَّ فيهِمْ، وَادَّعى لَهُمُ الرُّبُوبِيَّةَ، أَوْ عانَدَ وَخالَفَ، وَعَصى وَجَحَدَ بِما أَتَتْ بِهِ الاَْنْبِياءُ وَالرُّسُلُ، وَلِيَهْلَكَ مَنْ هَلَكَ عَنْ بَيِّنَة وَيَحْيى مَنْ حَى عَنْ بَيِّنَة).
از تقدير خداوند بلند مرتبه ولطف او نسبت به بندگانش واز حكمت تدبير حكيمانه او بود كه پيامبرانش را با اين همه معجزات، گاهى پيروز وگاهى شكست خورده، گاهى داراى سلطه وگاهى تحت سلطه قرار داد.
واگر خداوند آنان را در تمام موقعيّتها، پيروز ومسلّط قرار مى داد وبه بلا وآزمايشى دچارشان نمى ساخت، چه بسا مردم آنان را به عنوان معبوداتى مستقل از خداى عزّ وجلّ اختيار مى كردند واز طرفى، فضيلت شكيبايى خود پيامبران بر بلاها وسختى ها وآزمايشات الهى معلوم نمى گشت.
امّا خداوند در اين مورد، موقعيّت پيامبران را مانند موقعيّت بقيّه مردم قرار داد، تا در حال شدّت وبلاء شكيبا باشند ودر حال رفاه وغلبه بر دشمنان شكر گزار باشند ودر تمام مراحل واحوالشان، تواضع وفروتنى پيشه كنند، وگردن فراز وستم پيشه نباشند، وبدان منظور كه بندگان خدا بدانند كه پيامبران نيز خدايى دارند كه آفريننده وتدبير كننده امور آنهاست. در نتيجه، مردم به عبادت خداوند واطاعت از رسولانش رو آورند، وبدان جهت كه حجت بر آنكس كه درباره پيامبران زياده روى كرده وپروردگارشان بشمارد يا با آنان عناد ورزد ومخالفت نمايد ونافرمانى كند آنچه را انبيا وپيامبران آورده اند انكار نمايد، ثابت باشد ـ وراه عذر بر او بسته شود ـ وتا هر كس هلاك وگمراه مى شود از روى دليلِ روشن ـ وبا اتمام حجّت ـ باشد وهركس زندگى مى يابد ـ وهدايت مى شود ـ از روى دليل روشن ويا برهانى آشكار باشد.

منبع : شفا یافتگان
نویسنده : واحد تحقیقات مسجد مقدس جمکران

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن