غربت امام‌عصر"علیه‌السلام" از جهت عدم ((معرفت به وصف)) بارزتر است. کسانی که از معرفت مشخصّات ظاهری‌اش غفلت می‌کنند، معمولاٌ افراد عامی هستند. امّا متأسفانه در (( معرفت به وصف ))، بیشتر، خواص دچار کاستی می‌شوند، که زیر مجموعه‌ای از اقلیّت شیعیان هستند. اینان بیشتر افراد درس خوانده‌ای هستند که می‌توانند طرز تفکّر دیگران را هم تحت تأثیر قرار بدهند. محروم بودن این عدّه از معرفت امام‌عصر"علیه‌السلام" می‌تواند برای دیگران نیز خطرساز باشد. از این رو مشاهدۀ غربت و ناشناخته بودن امام‌زمان"علیه‌السلام" در بین افراد، بسیار دردناک است. و همین امر، بسیاری از انحرافات را در اصل دینداری پدید می‌آورد. به عنوان مثال، گاهی دیده می‌شود که برخی شیعیانِ به اصطلاح درس خوانده، ـ با تردیدافکنی در اصلی‌ترین ویژگی امام‌عصر"علیه‌السلام"ـ انواع و اقسام انحراف‌ها را در بحث امامت یعنی در اصل دین مطرح می‌سازند. بیان نظرات این‌گونه افراد، دلهای شیعیان عارف به حق امام‌زمان"علیه‌السلام" را به درد می‌آورد، ولی از آنجا که غربت حضرتش ر ا به خوبی به تصویر می‌کشد، با طلب عفو و بخشش از ساحت مقدّس حضرتش و این عدّه از دوستانِ مخلص ایشان، به برخی از این نظرات اشاره می‌کنیم.
منبع : کتاب آفتاب در غربت
نویسنده : دکتر سید محمد بنی هاشمی
