ترجمه خطبه 227نهج البلاغه -يكى از دعاهاى امام عليه السّلام

خدايا تو با دوستانت از همه انس گيرنده‏ ترى، و بر طرف كننده نيازهاى توكّل كنندگانى، بر اسرار پنهانشان آگاه، و به آنچه در دل دارند آشنايى، و از ديدگاه‏هاى آنان با خبر، و رازشان نزد تو آشكار، و دل‏هايشان در حسرت ديدار تو داغدار است، اگر تنهايى و غربت به وحشتشان اندازد ياد تو آرامشان مى‏ كند، اگر مصيبت‏ها بر آنان فرود آيد، به تو پناه مى ‏برند، و روى به درگاه تو دارند، زيرا مى ‏دانند كه سر رشته كارها به دست توست، و همه كارها از خواست تو نشأت مى ‏گيرد. خدايا اگر براى خواستن درمانده شوم، يا راه پرسيدن را ندانم، تو مرا به اصلاح كارم راهنمايى فرما،

و جانم را به آنچه مايه رستگارى من است هدايت كن، كه چنين كارى از راهنمايى ‏هاى تو بدور، و از كفايت‏هاى تو ناشناخته نيست. خدايا، مرا با بخشش خود بپذير، و با عدل خويش، با من رفتار مكن

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن