حديث :
757 - عن ابى جعفر عليه السلام قال : و الله ما ينجو من الذنب الا من اقربه و قال ابوجعفر عليه السلام : كفى بالندم توبه .
ترجمه :
757 - امام باقر عليه السلام فرمود: به خدا سوگند كه رهايى و خلاصى از (عقوبت ) گناه براى كسى حاصل نمى شود مگر كسى كه (در پيشگاه خداوند) به آن اقرار و اعتراف كند - و فرمود: - پشيمانى از گناه براى توبه كفايت مى كند.
حديث :
758 - عن ابى جعفر عليه السلام قال : لا و الله ما اراد الله من الناس الا خصلتين ان يقروا له بالنعم فيزيدهم و بالذنوب فيغفرها لهم .
ترجمه :
758 - امام باقر عليه السلام فرمود: به خدا سوگند كه خداوند از مردمان جز دو خصلت را نخواسته است : يكى اينكه به نعمتهايى كه به آنان بخشيده است اعتراف كنند تا او نيز بر نعمتهايشان بيفزايد و ديگر اينكه به گناهان خويش (در پيشگاه او) اقرار و اعتراف كنند تا او نيز از گناهانشان در گذرد.
حديث :
759 - عن معاويه بن عمار قال : سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول : انه و الله ما خرج عبد من ذنب باصرار و ما خرج عبد من ذنب الا باقرار.
ترجمه :
759 - معاويه بن عمار گويد: از امام صادق عليه السلام شنيدم كه فرمود: همانا سوگند به خدا كه هيچ بنده اى با اصرار و پافشارى بر گناه از گناه بيرون نرفته است و هيچ بنده اى جز با اقرار و اعتراف بر گناهش از گناه خارج نگشته است .
حديث :
760 - عن ابى عبدالله عليه السلام قال : من اذنب ذنبا فعلم ان الله مطلع عليه ان شاء عذبه و ان شاء غفرله غفرله و ان لم يستغفر.
ترجمه :
760 - امام صادق عليه السلام فرمود: كسى كه مرتكب گناهى شده باشد پس از آن بداند كه خداوند بر گناه او واقف است اگر بخواهد مى تواند او را كيفر دهد و اگر بخواهد مى تواند او را ببخشايد، چنين كسى اگر چه طلب مغفرت هم نكند خداوند از گناهش در مى گذرد.
حديث :
761 - عن ابى عبدالله عليه السلام قال : ان الله يحب العبد ان يطلب اليه فى الجرم العظيم و يبغض العبد ان يستخف بالجرم اليسير.
ترجمه :
761 - امام صادق عليه السلام فرمود: همانا خداوند بنده اى را كه پس از ارتكاب گناهى بزرگ دست خواهش بخشايش به سوى او دراز كند دوست مى دارد و بنده اى را كه انجام گناهى كوچك را سبك مى شمارد دشمن مى دارد.
حديث :
762 - عن الصادق جعفر به محمد عليه السلام عن ابيه عن آبائه عليه السلام عن رسول الله صلى الله عليه و آله عن جبرئيل عليه السلام قال : قال الله عزوجل : من اذنب ذنبا صغيرا كان او كبيرا و هو لا يعلم ان لى ان اعذبه او اعفو عنه لا غفرت له ذلك الذنب ابدا و من اذنب ذنبا صغيرا كان او كبيرا و هو يعلم ان لى ان اعذبه او اعفو عنه عفوت عنه .
ترجمه :
762 - امام صادق عليه السلام از پدر بزرگوارش عليه السلام و ايشان از پدران خود: و آنان از رسول خدا صلى الله عليه و آله و ايشان از جبرئيل عليه السلام روايت فرمود كه : خداى عزوجل فرموده است : كسى كه مرتكب گناهى خواه كوچك يا بزرگ گردد در حالى كه نداند كه مى توانم او را عذاب كنم يا ببخشايم هرگز آن گناه را بر او نمى بخشم و كسى كه گناهى كوچك يا بزرگ مرتكب شود و بداند كه عذاب نمودن يا چشم پوشى از او در دست من است از گناهش در مى گذرم و او را مى بخشايم .
حديث :
763 - عن ابى جعفر الباقر عليه السلام انه قال : لقد غفر الله لرجل من اهل الباديه بكلمتين دعا بهما قال : اللهم ان تعذبنى فاهل ذلك انا و ان تغفرلى فاهل ذلك انت فغفر الله له .
ترجمه :
763 - امام باقر عليه السلام فرمود: همانا خداوند مردى صحرانشين را به خاطر دو جمله كه در دعايش به خداوند عرض كرد، آمرزيد آن دو جمله اين بود: (خداوندا اگر مرا عذاب كنى من سزاوار عذابم و اگر بر من ببخشايى تو اهل بخششى ) خداوند نيز بر او بخشيد.
حديث :
764 - عن ابى عبدالله عليه السلام يرفعه الى النبى صلى الله عليه و آله قال : قال الله عزوجل : من اذنب ذنبا فعلم ان لى ان اعذبه و ان لى ان اعفو عنه عفوت عنه .
ترجمه :
764 - امام صادق عليه السلام فرمود: پيامبر صلى الله عليه و آله فرموده است : خداوند عزوجل فرمود: كسى كه مرتكب گناهى شود پس بداند كه عذاب كردن و عفو كردنش تنها به دست من است ، او را مشمول عفو خود قرار مى دهم .
