حديث بيست و نهم‏

قال الله تبارك و تعالى‏

يابن ادم اذكروا نعمتى التى انعمت عليكم كما لا تهتدون السبيل الا بالدليل فكذلك لا تهتدون طريق الجنة الا بالعلم و كما لا تحبمعون المال الا بالتعب و كذلك لا تدخلون الجنة الا بالصبر على العبادة فتقربوا بالنوافل و اطلبوا رضائى برضاء المساكين فان رضائى لايفار قهم طرفة عين ابداً يا موسى اسمع ما اقول و الخق ما اقول انه من تكبر على مسكين حشرته يوم القيمة على صورة ذرة تحت اقدام الناس و من تعرض بهتك ستر مسلم اهتك ستره سبعين مرة و من تواضع لعالم او والديه رفعته فى الدارين و من اهان مؤمناً مسلماً لفقره فقد بارزنى فى المحاربة و من احب مؤمناً من اجلى صافحته الملائكة فى الدارين فى الدنيا سراً و فى الاخرة جهراً

اى فرزند آدم بياد آوريد نعمت من را كه به شما عطا كرده‏ام...

(پس بدانيد) همانگونه كه جز با راهنما راه نمى‏يابيد؛ به راه بهشت (نيز) جز با علم و دانش رهنمون نمى‏شويد؛ و همانطور كه مال را جز با رنج و زحمت فراهم نمى‏آوريد، به بهشت (نيز) جز با شكيبائى بر عبادت وارد نخواهيد شد.

(پس) با انجام عبادات مستحب (نماز و غير آن به من) نزديك شويد، و رضاى مرا در خشنودى مساكين طلب كنيد زيرا خشنودى من چشم بر هم زدنى از آنها دور نخواهد شد

اى موسى: بشنو آنچه را كه مى‏گويم (زيرا) سخن من حق است:

همانا كسى كه بر مسكينى تكبر نمايد، او را در روز قيامت به صورت مورچه‏اى كه زير قدمهاى مردم است محشور مى‏كنم.

و كسى كه در صدد كنار زدن پرده (و آشكار كردن عيب) مسلمانى برآيد، هفتاد مرتبه (30) پرده او را مى‏درم (و عيب او را آشكار مى‏كنم)

و كسى كه در برابر دانشمندى (الهى) يا پدر و مادر خويش فروتنى نمايد (مقام) او را در دنيا و آخرت بالا مى‏برم، و كسيكه مؤمن مسلمانى را خوار نمايد، پس به تحقيق آشكارا به جنگ با من آمده، و كسيكه بخاطر من مؤمن را دوست داشته باشد، فرشتگان در دنيا پنهانى با او مصافحه كنند و در آخرت آشكارا.

 

 

30 - ذكر عدد در اينگونه موارد براى مبالغه و كثرت است و تعيين مراد نيست و عدد خصوصيتى ندارد. از باب نمونه خداوند درباره مشركين در قرآن مى‏فرمايد: اسْتَغْفِرْ لَهُمْ أَوْ لاَ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ إِن تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ سَبْعِينَ مَرَّةً فَلَن يَغْفِرَ اللّهُ لَهُمْ (80 / توبه): چه براى آنها استغفار كنى، و چه نكنى، (حتى) اگر هفتاد بار براى آنها استغفار كنى، هرگز خدا آنها را نمى‏آمرزد! علامه طباطبائى ره در الميزان در اينباره مى‏فرمايد: ذكر سبعين در اينجا كنايه از كثرت است و عدد خصوصيتى ندارد.

الميزان ج 9 ص 351

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل: