عدة الداعى روى غن زبور داود عليه السّلام
يقول اللّه تعالى
يابن ادم تسألنى و امنعك لعلمى بما ينفعك ثم تلح على بالمسالة فاعطيك ما سألت فتستعين به على معصيتى فاهم بهتك سترك فتدعونى فاستر عليك، فكم من جميل اصنع معك و كم من قبيح تصنع معى، يوشك ان اغضب عليك غضبة لا ارضى بعدها ابداً.(4)
اى فرزند آدم حاجت از من مىطلبى ولى من بر آورده نمىكنم، چرا كه به منافع تو آگاهم (و مىدانم اين را كه از من مىخواهى ضرر بتو مىزند) سپس تو نسبت به خواستهات اصرار مىكنى، در نتيجه آنچه كه مىخواهى به تو مىدهم. آنگاه از همان دادههايم بر معصيت و گناه كمك مىجوئى. پس اراده مىكنم كه آبروى تو را بريزم. و تو دست به دعا بلند مىكنى. و من آبروى تو را حفظ مىكنم. چقدر با تو با خوبى بر خورد كنم و تو چقدر با بدى و زشتى با من معامله مىكنى.
نزديك است نسبت به تو به گونهئى خشمگين شوم كه بعد از آن هيچگاه راضى نگردم.
4 - البحار ج 73 ص 365 روايت 98 ب 13
