حديث شماره 142

((142- محمد بن مسلم گويد: امام باقر (عليه السلام ) به من فرمود: همه چيز (در ابتداى خلقت ) آب بود و عرش خدانيز بر آب قرار داشت پس ‍ خداى عزذكره فرمان داد تا آن آب به صورت آتشى برافروخته شد، آنگاه به آتش دستور داد خموش گشت ، و از خموشى آن دودى برخاست ، پس ‍ خداى عزوجل از آن دود آسمانها را آفريد، و خداى عزوجل زمين را از خاكستر آن آفريد، پس آب و آتش و باد به نزاع برخاستند، آب گفت منم بزرگترين لشگر خدا، و آتش گفت : منم بزرگترين لشگر خدا، و باد گفت : منم بزرگترين لشگر خدا.
خداى عزوجل به باد وحى فرمود: كه توئى بزرگترين لشگر من . ))

 

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْعَلَاءِ بْنِ رَزِينٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ وَ الْحَجَّالِ عَنِ الْعَلَاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ قَالَ لِى أَبُو جَعْفَرٍ ع كَانَ كُلُّ شَيْءٍ مَاءً وَ كَانَ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ فَأَمَرَ اللَّهُ عَزَّ ذِكْرُهُ الْمَاءَ فَاضْطَرَمَ نَاراً ثُمَّ أَمَرَ النَّارَ فَخَمَدَتْ فَارْتَفَعَ مِنْ خُمُودِهَا دُخَانٌ فَخَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ السَّمَاوَاتِ مِنْ ذَلِكَ الدُّخَانِ وَ خَلَقَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ الْأَرْضَ مِنَ الرَّمَادِ ثُمَّ اخْتَصَمَ الْمَاءُ وَ النَّارُ وَ الرِّيحُ فَقَالَ الْمَاءُ أَنَا جُنْدُ اللَّهِ الْأَكْبَرُ وَ قَالَتِ النَّارُ أَنَا جُنْدُ اللَّهِ الْأَكْبَرُ وَ قَالَتِ الرِّيحُ أَنَا جُنْدُ اللَّهِ الْأَكْبَرُ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى الرِّيحِ أَنْتِ جُنْدِيِّ الْأَكْبَرُ

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل: