باب : مدارا و سازگارى

باب : مدارا و سازگارى
بَابُ الْمُدَارَاةِ
عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّوْفَلِيِّ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسـُولُ اللَّهِ ص ثـَلَاثٌ مـَنْ لَمْ يَكُنَّ فِيهِ لَمْ يَتِمَّ لَهُ عَمَلٌ وَرَعٌ يَحْجُزُهُ عَنْ مَعَاصِى اللَّهِ وَ خُلُقٌ يُدَارِى بِهِ النَّاسَ وَ حِلْمٌ يَرُدُّ بِهِ جَهْلَ الْجَاهِلِ
اصول كافى ج : 3 ص : 179 رواية :1
ترجمه روايت شريفه :
رسـول خـدا صـلى الله عـليـه و آله فرمود: سه چيز است كه هركه نگهداشته باشد، هيچ كـارش تـمام نيست : پرهيزكارى كه او را از نافرمانى خدا باز دارد، و خلقى كه بسبب آن با مردم بسازد و بردبارى كه نادانى نادان را با آن رد كند.

مـُحـَمَّدُ بـْنُ يـَحـْيـَى عـَنْ أَحـْمـَدَ بـْنِ مـُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْحَسَنِ قَالَ سَمِعْتُ جَعْفَراً ع يَقُولُ جَاءَ جَبْرَئِيلُ ع إِلَى النَّبِيِّ ص فَقَالَ يَا مُحَمَّدُ رَبُّكَ يُقْرِئُكَ السَّلَامَ وَ يَقُولُ لَكَ دَارِ خَلْقِى
اصول كافى ج : 3 ص : 179 رواية :2
ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع ) مـى فـرمود: جبرئيل عليه السلام نزد پيغمبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: اى محمد پروردگارت سلام مى رساند و مى گويد: با مخلوقم مدارا كن .

عـَنـْهُ عـَنْ أَحـْمـَدَ بـْنِ مـُحـَمَّدِ بـْنِ عـِيـسـَى عـَنِ ابـْنِ مـَحـْبـُوبٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ حَبِيبٍ السِّجِسْتَانِيِّ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ فِى التَّوْرَاةِ مَكْتُوبٌ فِيمَا نَاجَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ مـُوسـَى بْنَ عِمْرَانَ ع يَا مُوسَى اكْتُمْ مَكْتُومَ سِرِّى فِى سَرِيرَتِكَ وَ أَظْهِرْ فِى عَلَانِيَتِكَ الْمـُدَارَاةَ عـَنِّى لِعـَدُوِّى وَ عـَدُوِّكَ مِنْ خَلْقِى وَ لَا تَسْتَسِبَّ لِى عِنْدَهُمْ بِإِظْهَارِ مَكْتُومِ سِرِّى فَتُشْرِكَ عَدُوَّكَ وَ عَدُوِّى فِى سَبِّى
اصول كافى ج : 3 ص : 179 رواية :3
ترجمه روايت شريفه :
امـام بـاقـر عـليـه السـلام فـرمـود: در تـورات نـوشـتـه اسـت ، از جـمـله مـنـاجـات خـداى عـزوجـل بـا مـوسـى بـن عـمـران ايـن بـود كـه : اى مـوسى ! راز پنهان مرا در باطن خويش پـوشـيده دار و در آشكارت سازگارى با دشمن من و دشمن خود را از جانب من اظهار كن و با اظـهـار راز پـنـهانم سبب دشنام دادن آنها به من مشو تا در دشنام دادن من شريك دشمن خود و دشمن من گردى .

أَبـُو عـَلِيٍّ الْأَشْعَرِيُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ بْنِ بَزِيعٍ عَنْ حَمْزَةَ بـْنِ بَزِيعٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص أَمَرَنِى رَبِّى بِمُدَارَاةِ النَّاسِ كَمَا أَمَرَنِى بِأَدَاءِ الْفَرَائِضِ
اصول كافى ج : 3 ص : 179 رواية :4
ترجمه روايت شريفه :
رسول خدا (ص ) فرمود: پروردگارم مرا بسازگارى با مردم امر فرمود. چنانكه بانجام واجبات امر فرمود.


عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهـِيـمَ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَةَ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قـَالَ رَسـُولُ اللَّهِ ص مـُدَارَاةُ النَّاسِ نِصْفُ الْإِيمَانِ وَ الرِّفْقُ بِهِمْ نِصْفُ الْعَيْشِ ثُمَّ قَالَ أَبـُو عـَبـْدِ اللَّهِ ع خـَالِطـُوا الْأَبـْرَارَ سـِرّاً وَ خـَالِطـُوا الْفـُجَّارَ جـِهـَاراً وَ لَا تَمِيلُوا عَلَيْهِمْ فـَيـَظـْلِمـُوكـُمْ فـَإِنَّهُ سـَيـَأْتِى عَلَيْكُمْ زَمَانٌ لَا يَنْجُو فِيهِ مِنْ ذَوِى الدِّينِ إِلَّا مَنْ ظَنُّوا أَنَّهُ أَبْلَهُ وَ صَبَّرَ نَفْسَهُ عَلَى أَنْ يُقَالَ [ لَهُ ] إِنَّهُ أَبْلَهُ لَا عَقْلَ لَهُ
اصول كافى ج : 3 ص : 180 رواية :5
ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع ) فرمود رسولخدا (ص ) فرمود: سازگارى با مردم نصف ايمانست و نرمى با آنها نصف زندگى است .
سپس امام صادق (ع ) فرمود: با نيكان در پنهان آميزش كنيد و با بدكاران در آشكار و بر آنـهـا حـمله نكنيد كه بر شما ستم كنند، زيرا فرمانى براى شما پيش آيد كه از دينداران نـجـات نـيـابـد، جـز آنـكـه را مـردم ابـلهـش دانـنـد و خـود او هـم آمـاده بـاشـد و تحمل كند كه باو گويند ابله و بيعقل است .

عـَلِيُّ بـْنُ إِبـْرَاهِيمَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ ذَكَرَهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ حُذَيْفَةَ بْنِ مَنْصُورٍ قـَالَ سـَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ إِنَّ قَوْماً مِنَ النَّاسِ قَلَّتْ مُدَارَاتُهُمْ لِلنَّاسِ فَأُنِفُوا مِنْ قـُرَيـْشٍ وَ ايـْمُ اللَّهِ مـَا كـَانَ بـِأَحْسَابِهِمْ بَأْسٌ وَ إِنَّ قَوْماً مِنْ غَيْرِ قُرَيْشٍ حَسُنَتْ مُدَارَاتُهُمْ فـَأُلْحـِقـُوا بـِالْبَيْتِ الرَّفِيعِ قَالَ ثُمَّ قَالَ مَنْ كَفَّ يَدَهُ عَنِ النَّاسِ فَإِنَّمَا يَكُفُّ عَنْهُمْ يَداً وَاحِدَةً وَ يَكُفُّونَ عَنْهُ أَيْدِيَ كَثِيرَةً
اصول كافى ج : 3 ص : 180 رواية :6
ترجمه روايت شريفه :
امـام صـادق (ع ) مـى فـرمـود: گروهى از قريش با مردم كم سازگارى كردند و از قريش رانده شدند، در صورتيكه بخدا سوگند كه از نظر خانوادگى عيبى نداشتند. و گروهى از غير قريش با مردم خوشرفتارى نمودند و بخاندان عالى و بلند پيوستند.
سپس فرمود: هر كه دستش را از مردم دربغ دارد. او از آنها يكدست دريغ داشته ، ولى مردم از او دستها دريغ دارند.

شرح :
بـمـضـمـون جمله اخير كلامى در خطبه 23 نهج البلاغه از اميرالمؤ منين عليه السلام وارد شـده كـه بـخـويـشـان و فـامـيـل اخـتـصـاص دارد و سـيـد رضـى ـ رحـمة الله ـ در آنجا توضيحى بيان ميكند.

توسط RSS یا ایمیل مطالب جدید را دریافت کنید. ایمیل:

 

اضافه کردن نظر


کد امنیتی
تازه کردن